Sumera, Noordeslag 2015, Kelder, zaterdag 17 januari 2015

Sumera maakt de Nederlandse variant van Jessie Ware of BANKS. Spannende, slepende, op synthesizers steunende soulvolle hipsterpop. Een genre dat een jaar of twee geleden reuze populair was op de internationale muziekblogs. Rond die tijd was ze ook al Serious Talent met het nummer 'Bright Lies'. In een ver veleden heeft Espinel Sumera nog meegedaan met de commerciële talentenshow The X-Factor, maar die tijd ligt inmiddels ver achter haar. Vanavond presenteert ze zichzelf als band, compleet met analoge drummer, toetsenist en twee achtergrondzangeressen. Ze is net getekend door major Warner, dat grootse plannen met haar heropgestarte Nederlandse stal heeft.

Er zijn weinig memorabele liedjes of uitschieters in de set of het moet het openingsnummer zijn, dat met het extra tromgeroffel van zangeres Sumera een veel belovend begin heeft.

De twee momenten waarop ze even mee drumt met de super getalenteerde drummer Mathias Holzner, komt ze even los van de zenuwen, en komt de lol van het spelen even naar boven in de verder erg uitgedachte set. 

Het publiek klapt beleefd. Het is meer muziek voor het hoofd dan voor de voeten, hoewel ze opvallend genoeg niet in de valkuil van het genre trapt om te veel downtempo nummers achter elkaar te spelen.

Sumera serveert een goed uitgedachte set, en de twee achtergrondzangeressen maskeren slim haar dunne zang in de hoge regionen. Ook aan de styling - zeker online - is veel zorg besteed. Maar misschien is het wel een beetje te goed doordacht allemaal. Sumera lijkt zo op een serveerster uit een chique sushi restaurant, dat na elk hapje beleefd vraagt of het gesmaakt heeft, omdat dat haar zo opgedragen is. De enige die nog wat wasabi levert, is de vrij analoge drummer, die met zijn zee van bekkens nog wat tegengas aan de steriele setting geeft. Het leeft niet. En internationaal gezien in de hipsterwereld simpelweg too little, too late.