Cookachoo, Noorderslag, Binnenzaal, zaterdag 17 januari 2015

Cookachoo is zo'n typische festivalact. Voetje in Afrika, flink wat electro, gekke pakjes en stampbeats om het af te maken. Zoiets wat je nooit thuis op gaat zetten, maar waar je voor de zekerheid toch even naar binnenloopt op een festival. Het zou maar zo eens ongelooflijk goed kunnen werken.

Afsluiter The Law valt in de amper 20 minuten durende set het meest op. Niet alleen door de sample die nogal doet denken aan MIA's killersong Bad Girls, maar vooral omdat het nu eindelijk echt dansbaar wordt. Tegen moralistische boodschappen over vrijheid valt weinig in te brengen, maar, ehm, het voelt toch wel een klein beetje als makkelijk scoren.

Na een minuut of tien zet het trio al een sit down in. En verrek, een groot deel van de binnenzaal doet nog mee ook. Hoe flauw het allemaal ook is, ze krijgen de mensen wel mee. 

Er is nogal wat aandacht besteed aan het uiterlijk. De zangeres heeft een aerobics-pakje aan, de ene mc lijkt zo weggelopen uit het Brooklyn van de jaren tachtig, de ander heeft een doorschijnend gewaad aan en Micky Mouse-oren. 

Cookachoo heeft dan wel nog maar weinig uitgebracht, het is volle bak. 

Uiteindelijk is het gewoon Venga Boys met een gekunsteld arty jasje. De Engelse teksten, met enorm Nederlands accent, zijn van een tenenkrommend niveau, uiteraard inclusief rijmwoordenboek rijm. De nummers hebben geen kop en staart, eindigen vaak vanuit het niets. En hebben ook nergens de hitpotentie van die Venga Boys. Leuk voor carnaval tussen de polonaises door of desnoods een ander verkleedfeestje met voldoende drank. Minder leuk op andere momenten.