BEA, Noorderslag, Kelder, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: Mysterieuze bloghype BEA toont haar gezicht
…en doet het vooralsnog beter op internet dan podium
Op papier is de mysterieuze zangeres BEA een van de interessantere acts van Noorderslag 2015: ze werd al door o.a. The Guardian, The Fader en BBC opgepikt (dat kunnen maar weinig bands vandaag in de Oosterpoort zeggen) en dat terwijl er over haar identiteit weinig tot niets bekend is en ze slechts een klein handjevol shows heeft gegeven. Kortom: dit is een van de eerste mogelijkheden om het internetfenomeen ook offline te aanschouwen. Eens kijken of dat bevalt.
HET CONCERT:
DE ACT:
Dit is muziek voor de internetgeneratie: een soort stroperige electropop noir en chillwave (jawel, kennen we dat genre nog?) in de geest van al even cryptische acts als 18+ (onmogelijk google-baar), Silk Rhodes (vernoemd naar de illegale online marktplaats voor drugs) en Rhye (is het nou een man of vrouw die zingt?), met af en toe een jazzy ad lib: als een vertraagde Sade 2.0 op prozac. Hoewel BEA al een flinke internationale buzz wist te creëren, doet ze alles om haar identiteit te verbergen. Ze geeft vrijwel geen interviews, en als ze er al eentje geeft, dan wil ze de volledige controle hebben. Dat is ook wel begrijpelijk, het gaat BEA om het concept, inclusief surrealistische videoclips, prachtige persfoto's en een website die in 1991 gemaakt had kunnen zijn. Goed, een beetje creatief googlen en je komt wel achter haar volledige naam (De Rijke) en haar geschiedenis als actrice en 'circustalentje', maar persoonlijk geloven we liever in de mythe die ze probeert te creëren.
Hoe ziet dat er op het podium uit? BEA blijkt inderdaad die jonge vrouw van de foto's met een bijna buitenaards gezicht, een echt modellengezicht. Ze zingt, vaak met stemvervorming. Achter haar een gast die op elektronisch drumstel speelt, rechts een bassist, en die blonde krullenbol links van haar op toetsen? Dat is onmiskenbaar Benny Sings (die ook de muziek produceerde).
HET NUMMER:
Het nummer waar het allemaal om gaat, dat is natuurlijk Breadwinner. Het is een spookachtige track met een soort misthoorngeluiden die we kennen uit de hiphop, waarin BEA af en toe duizelingwekkende vocale hoogtes in schiet, waarin ze onverwacht jazzy noten kiest. Heel knap gedaan, maar echt lekker wil het nog niet uit de verf komen. De band speelt strak en alle geluiden die er zouden moeten zijn, die zijn er ook. Maar de geluidsmix is bijzonder slecht en de band oogt ontzettend gespannen, duidelijk nog niet helemaal op het gemak op het podium.
HET MOMENT:
Af en toe weet BEA dat los te laten, en wat blijkt dan? Dat ze een fantastische danser is! Haar hipsterpasjes houden, echt waar, het midden tussen een eend en pinguïn, en komen het best uit de verf in het housy slotnummer Below. Die track - uiterst dansbaar - is meteen ook het hoogtepunt van de show.
HET PUBLIEK:
Daarmee begint het aanwezige, hipper-dan-gemiddelde-Noorderslag-bezoeker, publiek voorzichtig te dansen, maar echt vol is het niet.
HET OORDEEL:
Een hele interessante en veelbelovende act met een in Nederland uniek geluid en dito concept, dat live echt nog meters moet maken om die belofte waar te maken. Kortom: (vooralsnog!) sterker op het internet dan op het podium.