Body Count ft. Ice-T, Pinkpop Mainstage, vrijdag 12 juni 2015
Pinkpop: Ice-T en Body Count willen bloed zien...
..en openen Pinkpop met een aardige moshpit
'Ik heb mijn naam veranderd… Ik heet voortaan geen "Ice-T" meer, en noem me ook geen "Ice Motherfucking T"…' De 57-jarige rapper valt even stil… 'Ik heet "Ice Motherfucking T, Bitch"!' Een beetje lachwekkend is het wel, maar hij en zijn rapmetalband Body Count worden vandaag met gejuich en een aardige moshpit ontvangen. En da's best knap, als opener van het hoofdpodium op Pinkpop 2015.
HET CONCERT:
DE ACT:
In 1991 introduceerde de 'original gangster' Ice-T zijn trashmetalband Body Count, in hetzelfde jaar dat Rage Against The Machine werd opgericht en Faith No More een gigantische hit scoorde met crossover-track 'Epic'. Kortom: Ice stond ooit aan de wieg van het commerciële rapmetal-succes. Ongeveer twee decennia later blies Linkin Park - uiteindelijk een verre nazaat van Body Count - het hoofdpodium van Pinkpop omver, in 2014 gaf Limp Bizkit een onverwacht sterke show op de 3FM Stage en dit jaar staat ook Faith No More vrij prominent op de line-up. Dus waarom niet ook Ice-T, na vorig jaar een alleraardigste plaat te hebben gemaakt? 'Ik ga het vandaag hebben over de pussyfication in de wereld,' gromt hij. 'Zelfs de meest heteroseksuele mannen groeien tegenwoordig een pussy.' Hij grijnst zijn o-zo-bekende ringbaardje (in Nederland noemen we dat gewoon een pratende kut) bloot. 'Maar daar brengen wij even verandering in, want van een Body Count-show kom je niet zonder kleerscheuren thuis.'
HET NUMMER:
Inderdaad, zo zien we al tijdens openingsnummer 'Body Count's In The House'. Met die gierende sirene is dit al zo'n twintig jaar een geheide hit op de Pinkpopcamping, en ongetwijfeld heeft iemand Jan Smeets ingefluisterd dat het ook als opener van het hoofdpodium niet zou misstaan. Vandaag speelt Body Count het in een lange, logge medley met 'Body Mother Fucking Count' (ja, dat is een andere track) en 'Masters of Revenge'. Met een aardig kolkende moshpit in het eerste vak tot gevolg.
HET MOMENT:
En wie staat daar vooraan in het eerste vak? Een tenger, veertienjarig meisje met een wit hoedje en zo'n jaren negentig-choker. Ice-T pikt haar er halverwege de show feilloos uit. 'Je bent de jongste hier, denk ik! Je had ook bij een Justin Bieber-show kunnen staan. Maar je staat hier, en daarom heb je nu een nieuwe oom. Ice-T. En als er óóit een jongen of een meisje met je fuckt, weet je wat je dan zegt? "Talk shit, get shot!"' Da's gelijk de titel van het beste nummer van de set, met een refrein dat je uit volle borst mee kunt zingen en een lompe gitaarriff die van Rage Against The Machine had kunnen zijn. 'Don't test me, I'm a psycho with a rifle.'
OOK OPMERKELIJK:
Moeten we dat nou serieus nemen? Eigenlijk is de gehele show van Body Count verschrikkelijk karikaturaal. De bassist heeft een boksbeugel aan z'n microfoonstatief gehangen, de drummer draagt een masker, de gitarist soleert non-stop met z'n gitaar boven 't hoofd en wanneer Ice-T zijn tweede MC voorstelt (het blijkt zijn zoon!), voeren ze samen een toneelstukje op waarbij de zoon 'dood' neervalt. De roadie wordt ondertussen het publiek in gestuurd om voor dertig euro per stuk petten te verkopen (er moet wel geld verdiend worden) en zijn vrouw Coco staat aan de zijkant van het podium filmpjes te maken met haar iPhone, terwijl haar kunstmatig vergrote borsten ongeveer uit haar shirtje puilen. Gelukkig is Ice-T zich ook wel bewust van de karikatuur die hij speelt. Tijdens het slotnummer 'Cop Killer' - dat in 1991 behoorlijk controversieel was - rapte hij ooit hoe hij politieagenten omlegt met z'n shotgun. Wanneer zijn band nu 'fuck the police' inzet, antwoordt hij met: 'I play one on tv.'
HET PUBLIEK:
Want voor het geval dat je dat was vergeten, Ice-T is tegenwoordig het bekendst van televisie. 'Hee, dat is die gast van Law & Order!, tikt een jongen in het voorste vak zijn vader aan. Ook de kids die Ice-T alleen kennen als detective - of van de verschrikkelijke reallifesoap Ice Loves Coco - springen mee in de kolkende pit in het eerste vak. Vaders en hun zonen, metalheads en de twintigers met een opgeschoren hipsterknotje gaan los op de gangstermetal van Ice-T. Maar de meisjes in het publiek? Die staan met de vingers in de oren toe te kijken en lachen als een boer met kiespijn wanneer 'KKK Bitch' wordt aangekondigd als 'love song'.
HET OORDEEL:
In het slotstuk covert de 57-jarige Ice-T een oudje van The Exploited, en dat voelt ongeveer net zo geloofwaardig als Robbie Williams die zich aan een Slayer-cover waagt. En naast 'Body Count's In The House' doorstonden slechts weinig Body Count-tracks echt de tands des tijds. De gitaarriffs blijken twintig jaar na dato toch wat mager, de refreinen amper memorabel vergeleken met rapmetal-tijdgenoten. Dat compenseert Ice dan weer met een bijna lachwekkend grote bek. Zelden wist een Pinkpop-openingsact het publiek al dusdanig mee te krijgen, en dat is hartstikke lovenswaardig.