De donderdag is een traditionele valkuil voor Lowlandsbezoekers. Behalve de viertentwintiguurs-tent viel er altijd weinig te beleven op de campings, en dus besloten veel Lowlandsbezoekers ‘uit verveling’ er alvast een pilletje in te gooien of hun halve biervoorraad op te zuipen. Maar de vierentwintiguurstent blijft dicht vandaag: in plaats daarvan gooit Lowlands al haar halve terrein open. Bezoekers mogen vandaag al feesten in de India en X-Ray, terwijl ze hun buik kunnen vullen met Australische hartige taarten, Thaise kipbroodjes en oer-Hollandsche pannenkoeken.
Lowlands: Hoog inzetten, laag uitkomen tijdens Silent Disco-donderdag
Zonder terughoudendheid springt iedereen de valkuil in
Na de rij te hebben getrotseerd en de tent te hebben opgezet, zijn de Lowlanders weer los. Dit jaar zijn de eerste bezoekers echter niet veroordeeld tot de overvolle, zweterige vierentwintiguurs-tent, jarenlang de enige plek die onderdak bood aan de early birds. Vandaag, voor het eerst in de historie opent Cape Lowlands op donderdag haar deuren en dus mogen bezoekers hun eerste voorzichtige danspasjes wagen in de X-Ray en in India's Silent Disco. Zonder enige terughoudendheid gaan al snel alle remmen los op 'Wonderwall', 'Schudden' en 'Thunderstruck'. Maar hebben we het niet een beetje te gezellig op de vroege donderdag?
Eerste, voorzichtige danspasjes
Er heerst een uitgelaten sfeer op Cape Lowlands: verschillende bezoekers zeggen enthousiast dat ze ‘nog nooit zo relaxed’ binnen gekomen zijn – geen file, geen rij, geen stress. In de X-Ray is het dan ook nog verrassend rustig, zeker voor X-Ray-begrippen. Op 'No Diggity' waagt het publiek hun eerste voorzichtige danspasjes, maar echt doorzetten doen ze niet. Daar komt verandering in dankzij Kelis’ 'Milkshake': de oranje container stroomt vanaf 18.15 uur vol en binnen no-time kan er niemand meer bij.
Eigenlijk zou de Silent Disco pas om 21.00 uur open gaan, maar dankzij de grote belangstelling worden om 19.00 uur al de eerste koptelefoons uitgedeeld. Het duurt vervolgen niet lang voordat de India tot aan de rand gevuld is. Als je de tent binnenwandelt lijkt het even alsof een artiest zijn microfoon tot het podium richt, zodat ze het refrein kunnen meeblèren. Maar in de tent hoor je – los van het refreinen-zingende publiek en de sissende rookmachines – verder helemaal niets.
Groepsdruk
Twee dj’s strijden met ieder een eigen kanaal om wie de beste meezinger op de platenspeler kan gooien. Op het ene kanaal speelt Whitney Houston’s 'I Wanna Dance With Somebody', maar wie daar niet van houdt kan overschakelen naar The Black Lips’ 'Modern Art'. Daar blijven we niet te lang hangen: het publiek begint luid te joelen als 'One More Time' van Daft Punk op het andere kanaal wordt ingezet, en dus schakelen we onder invloed van lichte groepsdruk snel over.
Van enig mixwerk is overigens weinig sprake: de dj’s lijken vandaag uitsluitend hun crossfader te bedienen. Maakt niet uit, want met zoveel hits komt het publiek oren tekort. 'Song 2','Everyday I Love You Less and Less', 'Sweet Child Of Mine', 'Drank & Drugs' (nu al hét nummer van LL’15) - ze komen allemaal voorbij. Op momenten ontstaat er een heuse tweestrijd tussen het publiek: zo zingt het vrouwelijke deel Anouk’s 'Girl' woord voor woord mee, terwijl de mannen als echte Angussen meehinken op 'Thunderstruck'. Er ontstaat een hilarische clash als het ene deel van het publiek meedoet met 'Wonderwall', terwijl de rest hun heupen los gooit op Def Rhymz’ 'Schudden' – het maakt Oasis’ zeurlied een stuk beter verteerbaar.
Opbreken
Of deze massale, vijfduizend man-tellende Silent Disco een succes is? Nu nog wel, aangezien de Lowlanders zonder enige opstartproblemen of terughoudendheid al compleet uit hun plaat gaan. De vraag is echter of dit ze later niet op zal breken: er zullen behoorlijk wat bezoekers doof, schor, blut en katerig zijn na deze pre-party. Maar vanavond lijkt niemand zich daar nog zorgen om te maken.