Vance Joy, Lowlands India, vrijdag 15 augustus 2014
Lowlands 2014: Vance Joy, half uurtje wachten op ‘Riptide’
Australiër heeft verder weinig overtuigende liedjes
Niet lang voor het festival werd het aanvangstijdstip van Vance Joy nog tien minuten naar achteren geschoven. Geen gekke move, want anders zou het wel heel lang wachten op zijn superhit ‘Riptide’ zijn geweest. Hoewel de Australiër zeker nog wel drie potentiële radiohits op zijn aanstaande debuutalbum heeft staan, steken zijn overige liedjes daar wel erg mager bij af. En zo werd het een beetje saaaai.
HET CONCERT:
DE ACT:
Wat een hit is ‘Riptide’, de doorbraaksingle van de Australische singer/songwriter Vance Joy. Dan mag je nog zulke middle of the road folkpop spelen, met zo’n nummer zij het je vergeven. Ondanks de typisch Australische laidback uitstraling is James Keogh (zoals Vance Joy in het dagelijks leven bekend staat) helemaal niet zo’n boomknuffelaar als je op basis van zijn muziek zou verwachten. Hij was een redelijk succesvolle Australian Football-speler en heeft bovendien een graad in de rechten. Vorig jaar kwam de EP God Loves You When You’re Dancing uit (met naast ‘Riptide’ ook de single ‘From Afar’), het debuutalbum Dream Your Life Away staat voor 15 september gepland.
HET NUMMER:
Maar liefst vier jaar werkte Vance Joy aan zijn doorbraakhit ‘Riptide’. In 2008 was hij al met het nummer bezig. Nadat hij in 2012 zijn diploma haalde, stortte hij zich weer op de muziek. Het was het waard, want het werd een dijk van een folkpoptrack: in zijn moederland Australië won het nummer het vorig jaar in de hitlijsten zelfs van Daft Punks ‘Lucky’. Vanmiddag speelt hij het nummer uiteraard als laatste en pakt het publiek daarmee op de valreep in.
HET MOMENT:
Tijdens het introotje van ‘Mess Is Mine’ gebeurt er ook wel iets in het publiek. Dat wat rustigere liedje – het tweede nummer van Dream Your Life Away – heeft ook wel de potentie om een radiohit te worden, hoewel het lang niet de kracht van ‘Riptide’ heeft.
OOK OPMERKELIJK:
Dat is het ‘m nou juist: er gebeurt niet zo veel opmerkelijks. Het is mooi weer en er staat een keurige jongen – bovendien een voortreffelijk zanger - keurige folkliedjes te spelen met degelijke bandleden die alle partijen precies zo spelen als ze verteld is.
HET PUBLIEK:
Gezien de drukte lijkt het erop dat dit soort formulefolk nog lang niet op zijn retour is. De India staat tot aan de randen vol, buiten de tent staan nog een stuk of tien rijen mensen in het zonnetje van Vance Joy te genieten. De meesten staan bovendien stil te luisteren, hoewel het wat overdreven zou zijn om van ‘vervoering’ te spreken. Daarvoor is er toch te veel afleiding, bijvoorbeeld in de vorm van selfiestokken. ‘First Time’ wordt spontaan meegeklapt, zonder dat Vance Joy of zijn band er om hoeven te vragen. Maar daar blijft het tijdens het grootste deel van het optreden ook wel een beetje bij...
HET OORDEEL:
… totdat Vance Joy eindelijk aan ‘Riptide’ begint natuurlijk. Als hij het nummer aankondigt, wordt al uitbundig gejuicht en de song wordt uiteraard uitvoerig meegezongen en gedanst. Met ‘Mess Is Mine’ en ‘First Time’ weet de Australiër daar een aantal uitstekende folksongs aan toe te voegen. Wie weet, nu Ben Howard zich tegenwoordig bezighoudt met acht minuten durende postrock-uitspattingen, is er zeker ruimte voor een folkzanger die voor de hits gaat. Maar Vance Joy weet - in een optreden dat maar iets langer dan een half uur duurt - de spanning niet helemaal vast te houden. Daarvoor staan er teveel kabbelende albumtracks als ‘Georgia’ op zijn setlist. Aangezien zijn debuutalbum toch ook wel wat langer dan een half uur zal gaan duren, is dat geen goed nieuws.