Fictie versus non-fictie
Als je 20.000 Days kijkt met het idee dat je een klassieke documentaire over de 20.000e dag van Nick Cave op aarde gaat kijken, zul je je al snel genept voelen. Al binnen tien minuten wordt duidelijk dat er het een en ander in scène gezet is, of op zijn minst gedramatiseerd. Want natuurlijk is het niet de echte psycholoog die Cave doorzaagt over de band met zijn vader en zijn eerste seksuele ervaringen. Natuurlijk verschijnt Kylie Minogue niet als een wonder op de achterbank van zijn auto, om vervolgens in een volgend shot weer miraculeus verdwenen te zijn. En het is maar wat toevallig dat hij net deze middag naar het archief gaat om oude foto’s te kijken en te bespreken. Maar door de Australische zanger in die situaties neer te zetten komen er uiteindelijk wel interessante, niet gescripte, gesprekken op gang die inzicht geven in zijn persoon (zowel privé als de artiest) en werkwijze. De vorm is onderdeel van de boodschap.

Nina Simone en de clown
Uiteindelijk is de film gebouwd rond een anekdote en een quote. De anekdote gaat over hoe Nina Simone backstage bevelen aan Cave en zijn band geeft: Hoe ze haar moeten aankondigen en cocaïne moeten brengen, om vervolgens op het podium te transformeren tot een fantastische artiest en daarmee het publiek meeneemt in die transformatie. Volgens Cage draait het in muziek allemaal om een verandering doormaken en teweegbrengen. De quote gaat over het componeren aan de hand van contrapunten. Volgens Cave is het schrijven van een goed nummer een kwestie van verschillende elementen bij elkaar plaatsen, en kijken wat er gebeurt. Zet een kind in een ruimte met een psychopaat, en kijk wat er gebeurt. Zet er vervolgens een clown op een eenwieler bij, en wacht af. Gebeurt er niks? Schiet de clown neer. In de film worden op zo'n manier ook de verschillende Nick Caves naast elkaar gezet. De scheppende kunstenaar versus de artiest op het podium, de zoon versus de vader.

Voor wie al deze cinematische ontmoetingen en gesprekken wat zweverig klinken en slechts geintresseerd is in de muzikant is er ook genoeg te beleven. Er zitten namelijk beelden en volledige sessies van de opnames van het album Push The Sky Away door de film gemonteerd. Je ziet onder andere een Frans kinderkoor het titelnummer inzingen, een onetake van Higgs Boson Blues en concertopnames langskomen.

De film wordt na Lowlands ook vertoond op Into The Great Wide Open en in enkele bioscopen.

KLIK voor de Prijsvraag: Wanneer is 3voor12 20.000 dagen op aarde?
Let op: Alleen antwoorden die voor vrijdag 8 augustus,  23.57 uur zijn ingestuurd dingen mee. Vergeet niet je naam, adres, geboortedatum en telefoonnummer te vermelden.

REAGEREN ONDER HET ARTIKEL HEEFT GEEN ZIN -> MAIL VIA BOVENSTAANDE LINK