De epische postrock van Embers is een welkome afwisseling op deze toch al zeer gevarieerde avond in Vera. Soms slepend traag, maar soms durft Embers het ook een stuk harder te zoeken, zoals in het knallende ‘Sins Unknown’. Live vormt die track een hoogtepunt: de extra drums zorgen voor veel dynamiek. De vergelijking met het vroege werk van Muse ligt voor de hand. Filmmuziek is ook van grote invloed op de band. Ze zouden inderdaad zo een soundtrack voor The Hunger Games deel drie kunnen schrijven. Eerst maar eens dat debuutalbum (later dit jaar) afwachten. Op de muziekblogs is de band te vinden in de longlists voor dit jaar.

 

Zo, dat heet nog eens een show beginnen. Met single ‘Part of the Echoes’ trapt de band af. Die track is eigenlijk alles wat de band brengt in een: grote gebaren, galmende achtergrondkoortjes, een herhalende uitroep in het refrein en pompende bas en drums als basis.

De leden van Embers hebben even rondgelopen in Groningen en dat beviel. 'Groningen is so beautiful,' zegt de gitarist. 'Hahaha,' is de enige reactie uit het publiek. 'No really, it’s much nicer than Manchester.'

 

Droge humor is de Britten niet vreemd. Als de zanger zegt dat Embers aan het laatste nummer gaat beginnen, klinkt er een meelevend 'Aaaaaah…' uit het publiek. 'Wow, I didn’t expect that,' zegt de frontman. Logische reactie na de tot dan toe lauwe response van het publiek. 'I thought this was a music business festival…' mompelt hij er achteraan.

Zelf geeft Embers steevast aan door Arcade Fire en Sigur Rós beïnvloed te zijn, bands die evenwel heel wat meer subtiliteit in hun muziek stoppen. Bij Embers gaat het maar door: elk instrument lijkt continu te ontsporen. Wat meer rustmomentjes zijn welkom. Het een-na-laatste nummer ‘Without Fear Of Favour’ bijvoorbeeld is weinig bijzonder. Het zou een postrock-versie van een Imagine Dragons song kunnen zijn, met weinig meer om het lijf dan een standaard ooh-ooh-ooh-meezingmomentje. Op bepaalde momenten brengt de band niets meer dan bombast en grote gebaren. Maar dan herpakken de vier zich weer. Bijvoorbeeld in de inderdaad wat Sigur Rós-achtige afsluiter 'Hollow Cage' een veel sterkere song. Embers is al met al een nog wat grillige band voor wie Eurosonic waarschijnlijk nog wat te vroeg komt.