#LL13: Michael Kiwanuka verdrinkt in galm en delay

Publiek geeft zich niet makkelijk gewonnen

Pieter van Hoogdalem ,

Vorig jaar speelde hij op het North Sea Jazz Festival in een zaal die eigenlijk te groot leek voor de tere muziek van Michael Kiwanuka. Blijft hij overeind op Lowlands en wordt het net zo’n gedenkwaardig concert als dat van soulcollega Charles Bradley in 2012?

HET CONCERT:

Michael Kiwanuka, Lowlands Grolsch, zaterdag 17 augustus 2013

DE ACT:

Singer/songwriter Michael Kiwanuka maakt intieme soul, zichzelf veelal begeleidend op akoestisch gitaar. Geen knetterende hoornsecties, maar ingetogen, klein gehouden muziek. In 2012 werd hij door de BBC bestempeld als meest veelbelovende artiest van dat jaar, nadat 'Tell Me A Tale' een hit werd in het Verenigd Koninkrijk.

HET NUMMER:

'Home Again' wordt met luid gejuich ontvangen. Het is het titelnummer van Kiwanuka’s debuutalbum en was een bescheiden hit in Nederland. Dit is het moment waarop het publiek tegen het einde van het concert eindelijk zwicht voor de man uit Londen. Kiwanuka lijkt na afloop aangenaam verrast door het aanhoudende applaus.

HET MOMENT:

In het laatste nummer, 'I’ll Get Along', maakt de bassist per ongeluk een flinke fout. De bandleden kijken elkaar even verschrikt aan, maar Kiwanuka lijkt zich er niets van aan te trekken. De zaal heeft hij inmiddels al aan zijn voeten liggen.

OOK OPMERKELIJK:

De stem van Michael Kiwanuka verdrinkt bijna in de galm en delays. En dat is best jammer want die zwoele stem wil je eigenlijk gortdroog horen alsof hij zijn liedjes speciaal voor jou zachtjes in jouw oor zingt.

HET PUBLIEK:

Kiwanuka moet vandaag flink aan de bak, want de zaal ligt niet meteen aan zijn voeten. De eerste nummers worden een beetje tam ontvangen. Met 'I’m getting Ready' komt dan eindelijk een knuffelmoment om de hoek kijken, zoals 3FM-dj Annemieke Schollaardt ons beloofde bij de aankondiging, maar tegelijk verslapt de aandacht van het publiek. Maar langzaam verandert er iets in de sfeer en het laatste kwartier komt de tent pas echt los. En ja, dit zijn de concerten waarbij stelletjes lekker klef mogen zoenen, wat dan ook veelvuldig gebeurt.

HET OORDEEL:

Mooie nummers, een prachtige stem en een goede band op het podium. Allemaal ingrediënten voor een spannend concert. Maar met zoveel kwetsbare, ingetogen liedjes is er een gevaar dat de aandacht verslapt. Er zijn momenten waarop het concert wat voort kabbelt, tot het moment waarop eindelijk 'Home Again' wordt ingezet. Nog een paar van dat soort hitjes zou erg van pas komen in deze set. Wie weet gaat dat ook snel gebeuren.

DE FOTO: