Eefje de Visser, ITGWO Sportveld, zaterdag 7 september 2013
#GWO13: Eefje de Visser geeft veel liefde
Een goede show ondanks geroezemoes
Eefje de Visser en Vlieland zijn een gouden combinatie. Het is de plek waar ze gitaar heeft leren spelen en haar eerste nummers heeft geschreven. Op een of andere manier is de connectie tussen de artistieke Eefje en het eiland voelbaar. Het duurt echter even voordat ze de volledige aandacht van het publiek heeft. Het is een probleem dat bijna elke 'rustige' act heeft op het Sportveld dit weekend.
HET CONCERT:
DE ACT:
"Een plaat waarin je kunt wegzakken als in een warm bad." Zo omschrijft Eefje de Visser haar laatste plaat Het Is. Het album is donkerder dan haar eerste release De Koek en kan gezien worden als een break-up plaat. Ze maakt slim gebruik van de Nederlandse taal en haar muziek kun je typeren als dromerig en speels.
HET NUMMER:
Als laatste wordt de song Hartslag gespeeld. Het is de track waarbij het publiek loskomt. De hit wordt uitgebreid met een triphop-achtige beat van de talentvolle drummer en een delay op de stem van Eefje. Er wordt vrolijk gedanst en voor even is het dé soundtrack van ITGWO.
HET MOMENT:
Het eerste meeklap-momentje is bij het nummer Afdwaalt. De sfeer begint er in te komen bij een groot deel van het publiek. Wel jammer dat dit pas gebeurt aan het einde van de set, maar aan de andere kant hoort het bij de muziek van Eefje. Ze wisselt regelmatig van sferen, waardoor er een beroep wordt gedaan op je inlevingsvermogen. Dit is juist de charme van het genre, maar voor enkeling kost het soms te veel aandacht.
OOK OPMERKELIJK:
Eefje is niet bang om zich kwetsbaar op te stellen tegenover het publiek en dat is knap. Een voorbeeld hiervan is het nummer Schip waarmee ze de show opent. Met alleen een elektrische gitaar in haar handen krijgt ze voor even het publiek stil.
HET PUBLIEK:
Wanneer je naar de meisjes op het terrein kijkt en naar Eefje, zie je dat ze perfect in deze mengelmoes van mensen past. Met haar dromerige en kunstzinnige uitstraling weet ze het gevoel over te brengen dat ze één van ons is. Hierdoor krijgt de ze de gun-factor.
HET OORDEEL:
De muziek van Eefje de Visser is niet gemakkelijk: Je houdt ervan of je hebt er een hekel aan. Er valt echter niet te ontkennen dat ze een prima muzikante is. De band om haar heen is bovendien van hoog niveau en met name de ritmesectie valt in positieve zin op. Tel daarbij op dat alles aan het concept Eefje de Visser perfect past bij dit festival: Ten eerste door de liefde die ze uitstraalt en ten tweede door haar zachtaardige en vrije benadering van muziek. Misschien zou ze beter tot haar recht komen op de Tokkelbaan of Naar Buiten, omdat dat daar over het algemeen beter geluisterd wordt, maar aan de andere kant zijn die locaties waarschijnlijk te klein. Het einde van de reis van de Nederlandse nomade is nog lang niet in zicht en dat is maar goed ook.