CONCERT:
Wave Machines, Best Kept Secret, Stage 3, 21 juni 2013
MUZIEK:
Enigszins tamme indie met een hoop synthesizers. Hier en daar wordt het aangevuld met een catchy sampletje of gitaar-riffje maar over het algemeen wordt het simpel gehouden. Vooral de nummers van hun laatste album Pollen beperken zich tot elektronische geluiden. De zang is vaak meerstemmig met hier en daar de hoge kopstem van de frontman als uitschieter.
PLUS:
Hoewel maar enkele nummers echt uitnodigen tot ‘dansen dansen’ hebben de Britten er zin in. Nergens verslapt het viertal en ze zetten een enthousiaste en energieke show neer. Daarnaast zorgen ze voor afwisseling op het podium. Bassist, gitarist, toetsenist, het zijn allemaal abstracte begrippen aangezien ze alle drie constant van instrument wisselen. Alleen de frontman en de drummer lijken vaste waarden te zijn. Hierdoor is ieder nummer spannend en blijft de set interessant.
MIN:
De frontman valt wat uit de toon als hij zijn hoge kopstem opzet. Waar de rest van de zang vaak ingetogen klinkt is dit een vrij rauw en schril contrast. Wat ze de volgende keer ook in de UK mogen laten is hun hobo. Bij Dead Houses, het laatste nummer, wordt er mooi naar een climax toegewerkt, maar dan wordt er een hobo solo in gezet en dat is een beetje jammer. Datzelfde geldt voor de duur van het optreden: slechts een half uurtje.
CONCLUSIE:
Ondanks de korte speelduur en hier en daar wat onevenwichtige momenten zet Wave Machines toch nog een boeiende act neer. Muzikaal gezien leveren ze een indrukwekkende prestatie en ze weten op een spannende manier de juiste sfeer neer te zetten. Een prima opwarmer voor de rest van het festival.
CIJFER:
7