3voor12 bespreekt Album van de Week (18): Cayucas

Ideale lichtvoetige surfpopsoundtrack voor "coolest small town in America"

Timo Pisart ,

Jawel, wie vroeg genoeg is met het bestellen van Bigfoot krijgt er een heuse strandbal bij cadeau. Tel daarbij op de ontspannen surfpop-liedjes over mooie meisjes, zwembaden en zomer en het moge duidelijk zijn waar de Californische band Cayucas op richt: "It's just a summer thing that's got me crazy." Bigfoot is Album van de Week.

Cayucos: het is een ingeslapen stadje aan zee in Californië waar in de jaren '60 de surfgekte toesloeg. Jongeren werden er wild van de zon en zee, en worden dat nog steeds. Cayucos is piepklein met nog geen 3000 inwoners, maar wordt desalniettemin in reisgidsen een van de "coolest small towns in America" genoemd.

Bigfoot van Cayucas zou zomaar de ideale soundtrack kunnen zijn van dat bijna gelijknamige surfstadje. Er is geen wolkje aan de lucht, de blonde meisjes zijn zo mooi dat je ze amper durft aan te spreken en de wind staat zoals hij moet staan. Zack Yudin (feitelijk ís hij Cayucas) knutselde een plaat vol vrolijke, laidback en in galm gesmeerde surfpop in elkaar. Hulp kreeg hij van producer en labelgenoot Richard Swift (voornamelijk bekend van zijn werk voor The Shins) die Bigfoot een hele prettige lichtvoetige productie heeft aangemeten.

Plaats Cayucas vooral in de lijn van zomerse gitaarbands als Vampire Weekend, The Drums, Moss (ten tijden van Never Be Scared/Don't Be A Hero) en Django Django. Waar hun evenknieën soms echter wat té slimme liedjes willen maken en daardoor geforceerd moeilijk doen, klinkt Cayucas alsof het musiceren ze héél erg gemakkelijk en vanzelfsprekend afgaat. En waar hedendaagse surfpopacts als Best Coast en Wavves een wat sloppy stonerrandje aan hun muziek meegeven, heeft Cayucas geen last van die slacker-attitude. Hoogstens hoor je een wat vergeeld polaroidrandje op Bigfoot. Pretentieloos is het woord. Wat zingen ze in openingsnummer Cayucos? "Come on, snap your fingers. Come on, clap your hands." Op single High School Lover hóór je zelfs het geroezemoes van het schoolplein op de achtergrond van een niets-aan-de-hand-popliedje met handclaps en springerige baslijnen.

Met het krappe halfuurtje duurt Bigfoot wellicht niet al te lang, en da's maar goed ook: daarvoor is het album nét te lichtvoetig en heeft de plaat te weinig lading om langer te boeien. Met die dertig minuten blijft Bigfoot echter een een hele fijne, frisse zomerplaat die het uitstekend doet op zonovergoten fietstochten (vandaar de hoes!), dito autoritjes richting de zee en het aldaar dollen met de strandbal die je zojuist hebt bemachtigd.

Bigfoot komt morgen uit bij Konkurrent is nu tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal. Cayucas is 18 mei live te zien in Nederland op London Calling in de Tolhuistuin.