Nobody Beats The Drum in Amerika: fotodagboek week 4

Nobody Beats The Drum ,

Het gaat goed met de dance in Amerika. Niet alleen met grote kanonnen als Armin van Buuren en Afrojack, maar ook met acts die meer uit de underground komen, zoals Noisia en Nobody Beats The Drum. De laatste verkent de States zeer uitgebreid. Wekenlang bevinden Jori Collignon, Sjam Sjamsjoedin en vj Rogier van der Zwaag zich aan de andere kant van de plas. Ze sturen wat Instagrammetjes en vakantiekiekjes naar huis om een beeld te geven. Deze week vertelt Jori hoe het gaat met Nobody Beats The Drum in Amerika.

We hebben een week vrij in Lake Geneva. Mensen die ons goed kennen weten wat voor een bewust, beschaafd, gezellig stelletje vriendelijke jongens we zijn. Deze week laten we al dat onzinnige gerock 'n roll even naast ons liggen, een beetje vaste grond onder onze voeten. We huren een leuk huisje in een keurige gated community vlakbij Lake Geneva, voorzien van een golfbaan en zwembad. Volgens onze manager heb je veel lekkere wijven in de Midwest. We zitten op onze front porch en zien voornamelijk bejaarden. De godsganse dag rijden ze voorbij in golfkarretjes. Uitstappen, balletje slaan, instappen en bzzz weer lekker verder. Uiterst comfortabel sterven is het hier.

En er was voetbal, aan ons lag het niet. Volgend onderwerp.

Er zijn hier veel chipmunks. Dat zijn dus niet zomaar eekhoorns. Eekhoorns zijn Squirrels, niet te verwarren met Squirters. In Aspen heb ik een squirter in het wild gezien, dat een hele andere ervaring dan de chipmunks hier in Lake Geneva.
Mensen die ons goed kennen weten dat we allemaal een uitzonderlijke passie hebben voor de keuken. In tegenstelling tot de gemiddelde Amerikaan. Deze week in Lake Geneva hebben we eindelijk weer een grote keuken tot onze beschikking. Zalm ala Sjam, Rogiers befaamde Indiase Curry, Cedric's pasta doet Italianen emigreren naar Utrecht. Laat ik bescheiden blijven, maar mijn taco's mochten er ook wezen. Als mijn oma aan tafel had gezeten had ze gezegd: 'Nou, ik zit te smikkelen en te smullen hoor, jongens!'

We zijn een dagje bij het zwembad geweest. Ze hadden lekkere biertjes daar, Fat Tire (Rogier noemt het altijd Flat Tire, haha). Er renden wel een paar van die irritante rotkinderen rond.

Rogier heeft een interessant tijdschrift gekocht over de geschiedenis van Amerika. Met plaatjes, dat is wel slim van hem. Ik heb ook een interessant boek gekocht over de geschiedenis van Amerika. Die telt 600 pagina's, wat niet zo slim van mij is. Het schiet niet op. Hij weet nu na een middagje naast het zwembad alles en ik niks.

We zitten niet graag stil. We hebben een studiootje gebouwd in de woonkamer. We hebben 4 remixes en 3 nieuwe tracks gemaakt. En ze zijn niet eens superkut.

Milwaukee & Madison. Wat zal ik er over zeggen. Het zijn steden - leuke steden ook wel - met huizen en bomen. En clubs waar we leuke shows deden en leuke mensen met afterparties met bier en wiet.

In Chicago zijn we naar de film geweest. Het was echt een uitzondelijk goede film. Moonrise Kingdom, als je hem nog niet gezien hebt is het een echte aanrader. Mijn favoriete Wes Anderson film tot nu toe. 'Was he a good dog?' 'I don't know, who is to say... but he didn't deserve to die.' Schitterend.

We logeren bij Nic, een vriend die C-Mon en Kypski nog geboekt heeft in zijn club. In de kelder van zijn club hebben jaren lang een stel duivelaanbidders gezeten. Het is algemeen bekend dat het gebouw 'haunted' is. Shit, ja, wat doe je er aan?

 

Het is een toffe dag met shows in Chicago. We spelen op Spring Awakening in een baseball stadion. Er zijn allemaal beroemde DJ's, zoals Bart B More, A-Trak, Skrillex, DJ Pierre, Afrojack, Moby en Diplo. Ook Ferry Corstens dramatische vertoning hebben we twee minuten mogen aanschouwen.

De afterparty in The House of Blues was echt leuk. Bennie Benassi was super grappig. Hij stond na onze set naast de booth 'woohoo, woohoo' te roepen en zei (met een fantastisch Italiaans accent): 'I laika your set! It issa a greate sette forra late nighta!' Ik weet niet precies wat dat betekent, maar het klinkt in ieder geval aardig.

Op het einde van de avond werd ik plots een tikkie rebellerig. Met de lift naar beneden gooide ik een biertje kapot voor de neus van de mevrouw die helemaal geen zin had om dat om 4AM weer op te moeten ruimen. 'Oh, for real?' vroeg ze. Yes darlin, for real.