(Foto's staan onder het artikel)

Vijf dagen lang is Austin de hoofdstad van de muzikale wereld. Duizenden muziekliefhebbers en professionals reizen naar Texas om nieuw talent te spotten in de tientallen clubs en cafe's in de stad. Ook 3VOOR12-verslaggever Atze de Vrieze is erbij en pikt elke dag de meest opmerkelijke momenten uit de totale overvloed aan muziek.

Kanye West in Vevo PowerStation. Bon Iver bij Fader Fort. Radiohead in Stubb's, Lady GaGa bij Perez Hilton, The Mars Volta in Emo's Annex, Snoop, Warren G en Tha Dogg Pound in Venue 222 met een tribute voor hun pas overleden maat Nate Dogg, Death From Above 1979 in de Beauty Bar. SXSW gonst op de slotdag van de geruchten over grote namen die Austin aandoen. En het mooiste is: de meeste zijn nog waar ook (GaGa en Radiohead uiteindelijk niet). Voor wie al die hippe feestjes niet binnenkomt is er ook nog een flashmob fanfare met cheerleaders. Of nemen we het nog serieus, en gaan we nog even op zoek naar nieuw talent?

1. Odd Future (Billboard Bungalow @ Buffalo Billiards)
Over hypes gesproken: als over een act tijdens deze SXSW veel gesproken werd, dan was het wel Odd Future, voluit Odd Future Wolf Gang Kill Them All, afgekort als OFWGKTA. Een hyperjonge rapcrew uit Los Angeles die de afgelopen weken twee veelbesproken tv-optredens deed en ook hier als een tornado over alle onofficiële feestjes raasde. Even na twaalf uur verschijnt Odd Future ten tonele voor hun officiele showcase in biljarttent Buffalo Billiards. Onmiskenbare leider Tyler, The Creator duikt met zijn bivakmuts op direct bovenop de fotografen op de eerste rij. Eerste track is meteen hit Sandwitches. De beats zijn scherp en hard, de teksten expliciet, sinister en gewelddadig, zijn delivery ondanks weigerende stem opwindend. Maar daar gaat het eigenlijk niet om bij Odd Future live, ze zijn gekomen om te rellen. Tyler duikt de eerste track meteen het publiek in en beklaagt zich vervolgens dat alleen de eerste vijf rijen helemaal kapot gaan. Tijdens het derde nummer krijgt rapper Hodgy Beats alle ruimte en klimt Tyler op de PA. En dan is het ineens afgelopen. Dikke fuck you, stik er maar in, wat een kutzaal, Billboard rot op, exit. Echt? Ja echt. Vijf minuten later, als een fotograaf op de rij nog altijd op zoek is naar zijn portemonnee, twittert Tyler: "To Everyone In The Front, I'm Soooooo Sorry. Damn. But Fuck That Place." Wat is het nou, moeten we dit serieus nemen? Is het een novelty act, een trucje dat maar even leuk blijft? Who knows, maar de platen bewijzen dat ze meer kunnen dan drie hypetracks blazen en de tent afbreken. Een rap act met zo'n punkattitude is er op dit moment niet, en uit alles blijkt dat Amerika hem van harte omarmt. Een ding is zeker: hier gaan we het morgen weer met zijn allen over hebben. Swag.

2. Toro Y Moi (Austin Convention Center)
Eindelijk komt het er toch van, op de slotdag. Toro Y Moi is de afgelopen dagen net zo hard van venue naar venue gelopen als ik, en toch liepen we elkaar steeds mis. Het chilldisco gezelschap uit Columbia, South Carolina kan de ogen haast niet meer open houden, maar dat is niet erg, want een zekere loomheid hoort bij hun muziek. En toch klinkt de band nu veel energieker en voller dan een jaar geleden. Toen was het nog chillwave, nu organische disco. Frontman Chaz Bundick is nog altijd bepaald geen player, met dat lullig cool brilletje op het puntje van zijn neus, alles bij elkaar de perfecte tegenpool van Odd Future. Het tekent meteen het onderscheid met een campy act als Hercules & Love Affair. Niet uitbundig, maar introvert en gestileerd. En dat komt niet alleen door het tijdstip.

3. Curren$y (Billboard Bungalow @ Buffalo Billiards)
Nog een sterke rapper in Buffalo Billiards: Curren$y. Je zou hem haast een veteraan noemen, want deze jongen tekende in 2002 al bij Master P, zat in de tussentijd ook nog even bij Lil Wayne's Cash Money. Toch maakte hij pas vorig jaar zijn major label debuut. De kleine rapper met uitpuilende ogen en grote glimlach onderscheidt zich met een ingehouden, laidback flow over soulvolle beats, echte speelse smokers hiphop. Opvallend: bijna elke track eindigt hij zonder beat, en zo kan hij goed laten horen wat hij in huis heeft. Vooraan staat een aantal fans die letterlijk elke zin uit hun hoofd kennen. Ook de feature van een dikke rapper met een zware stem, die door Curren$y aangekondigd wordt als de Barry White van de hiphop. Boeiende rapper, waar je naar blijft kijken. Jetlife to the max.

4. Dale Earnhardt Jr Jr (Stubb's, unofficial party)
Trio Dale Earnhardt Jr Jr uit Detroit vernoemde zich naar een befaamde autocoureur en is kennelijk nogal nationalistisch, want het podium hangt vol vlaggen: finish- en stars and stripes. De mannen treden ook op in coureursoutfits. Novelty act? Alleen in hun aankleding gelukkig. Hun muziek is in eerste instantie wat gewoontjes - pop met synthesizer als hoeksteen - maar gaandeweg wordt het steeds beter. Eerst is er single Vocal Chords (en die hebben de heren), een up tempo popsong met een soft touch en een scherp randje. Dan een cover van Beach Boys-klassieker God Only Knows. Een van de meest gevaarlijke songs om in je repertoire op te nemen, maar hun uitvoering is stijlvol. Tot slot Nothing But Our Love, een melancholische lovesong die uiteindelijk toch uitnodigt de heupen los te gooien.

5. Big K.R.I.T. en Black Milk (Billboard Bungalow @ Buffalo Billiards)
Er staan nog meer rappers op het programma in Buffalo Billiards vanavond. Big K.R.I.T. mag het stokje overnemen van zijn maatje Curren$y. Dat doet hij wel aardig, wat energieker maar ook minder bijzonder dan zijn voorganger. Acceptabel, tot hij er halverwege een futloze band met zangeres bij haalt. Zonde. Ook Black Milk speelt met band, en ook hij stelt teleur. De producties van zijn albums zijn over het algemeen behoorlijk spannend, met deze live opstelling slaat alles dood. Bovendien is hij nauwelijks te verstaan. De respons uit de zaal is navenant, behalve als hij de track doet waar het publiek al een tijdje om vroeg: Loosin' Out.

SXSW zit erop. Het was een levendig, chaotisch, druk en opwindend festival. De stad barstte uit zijn voegen, bijna letterlijk. Dat ging af en toe net goed, soms zelfs net fout. Maar er is geen enkele redenen tot twijfel: ook volgend jaar komt de wereld weer massaal naar Texas.