Naast alle bands die met een doosje EP'tjes op de pond naar Amsterdam reizen, zijn er op London Calling altijd een of twee die over een serieuze tourbus beschikken. Niet verrassend dat het Amerikaanse We Are Scientists tot die categorie behoort. Met drie albums op zak is het een van de meest ervaren bands van het festival. "We hebben zo'n beetje overal al gespeeld", zegt bassist Chris Cain, die de honneurs waarneemt terwijl zijn bandgenoten nog even de stad in trekken.
GEÏNTERVIEWDE:
Bassist Chris Cain van We Are Scientists uit Claremont, Californië.
HOE LAAT BEN JE VANMORGEN OPGESTAAN EN WAT WAS HET EERSTE DAT JE DEED?
"Gisteravond speelden we in Essen, in Duitsland. Daarna zijn we met de bus hier heen gereden. Om een uur of 4 zijn we aangekomen op de parkeerplaats naast Paradiso, waar we tot een uur of tien geslapen hebben. Verrassend genoeg hebben ze hier een open wifi verbinding, wat je in Europa bijna nergens hebt. Wifi is onze life-line met het thuisfront."
WAT ONDERSCHEIDT JULLIE VAN DE ANDERE BANDS OP LONDON CALLING?
"Eerlijk gezegd niet zoveel. Wij zijn een band begonnen omdat we het leuk vinden om muziek te maken, en na al die jaren bestaan we nog steeds omdat kennelijk mensen dat met ons eens zijn. We zijn misschien geen revolutionaire band, maar we maken wel goede liedjes."
DOOR DE ECONOMISCHE CRISIS WORDT OVERAL BEZUINIGD. WAAR KUNNEN JULLIE OP BEZUINIGEN?
"Alle bands merken het op dit moment. Ook wij proberen een efficiëntieslag te maken. Volgende week beginnen we met een UK tour, en voor het eerst nemen we geen lichtman mee. In Engeland doen we grotere shows dan op het vasteland van Europa, dus konden we ons een grotere crew veroorloven, maar we hebben zijn salaris nodig. We zijn niet de enige, ik denk dat wij wat dat betreft een heel gemiddelde band zijn. Mensen gaan minder naar concerten. Je kan nu per album maar één keer in een stad spelen."
LONDON CALLING IS VAAK DE OPMAAT VOOR EEN MOOIE CARRIÈRE. WAT WIL JE BEREIKEN IN 2011?
"5 december is het laatste optreden van onze huidige tour. Volgend jaar willen we graag een nieuw album maken, al hoeft dat niet per se ook in 2011 uit te komen. Wel zouden we graag onze eigen sitcom maken. De afgelopen maanden hebben we al een serie van zeven korte filmpjes gemaakt voor MTV, met als titel Steve Wants His Money, waarin we zogenaamd een lening terug moeten betalen en om geld te verzamelen allerlei vreemde ideeën voorstellen aan onze beroemde vriendjes. Er komt geen muziek in voor. We willen graag afleveringen van een half uur maken."
QUEEN ELIZABETH ZIT NU OOK OP FACEBOOK. ACCEPTEER JE HAAR ALS ZE JE TOEVOEGT?
"Absoluut, al heb ik zelf geen Facebook account. We hebben wel een band-pagina die ik bijhoud, maar daar kun je geen vrienden mee worden, die kun je alleen maar leuk vinden. Zelf heb ik meer met e-mail. Facebook is weliswaar een efficiënte manier om al je vrienden op de hoogte te houden van je leven, maar het is me wat te exhibitionistisch. En daar heb ik als muzikant al genoeg van."
WAT IS HET BESTE ALBUM VAN 2010?
"Lastige vraag, maar ik kies voor Of Montreal. Fucking geweldige plaat."
OP WELKE ACT OP LONDON CALLING GA JE ZELF VANDAAG HELEMAAL LOS?
"The Futureheads. Een geweldige live-band, die ik al een tijd niet meer heb gezien. Onze eerste albums zijn ongeveer tegelijk uitgekomen. Ze lopen wel een plaat op ons voor. Zij hebben al vier albums."
HOE LAAT GA JE VANAVOND NAAR BED EN MET WIE?
"Ik vermoed dat we om een uur of 3 vertrekken richting Parijs. Mijn bed in de bus is helaas niet groot genoeg voor twee. Daar moet je U2 of R.E.M. voor zijn."
Alles over London Calling op de speciale festivalsite.
We Are Scientists wil een eigen sitcom
Amerikanen bezuinigen op de lichtman
Naast alle bands die met een doosje EP'tjes op de pond naar Amsterdam reizen, zijn er op London Calling altijd een of twee die over een serieuze tourbus beschikken. Niet verrassend dat het Amerikaanse We Are Scientists tot die categorie behoort. Met drie albums op zak is het een van de meest ervaren bands van het festival. "We hebben zo'n beetje overal al gespeeld", zegt bassist Chris Cain, die de honneurs waarneemt terwijl zijn bandgenoten nog even de stad in trekken.