Ratatat bracht in 2004 hun fantastische selftitled debuutalbum uit en speelde in de afgelopen jaren meerdere malen in de kleine zaal van Paradiso. Inmiddels zijn ze aangekomen bij hun vierde langspeler, toepasselijk LP4 genaamd en staat de band aan het begin van de afterparty van London Calling voor het eerst in de grote zaal van de hoofdstedelijke poptempel.

GEZIEN:
Ratatat, London Calling, grote zaal Paradiso, 12-11-2010

MUZIEK:
Dansbare, door hiphop geïnspireerde elektronische rock zonder zanger. De hoofdrol bij het optreden van Ratatat is weggelegd voor de computer. Over de dansbeats wordt door de gitarist en bassist gedurende het kleine uur vrijwel ononderbroken gesoleerd. Alleen voor een paar korte synthesizerpartijen en twee drumsolo’s is nog ruimte.

PLUS:
De beats zijn simpel, maar doeltreffend. Veel van de tracks hebben een sterke opbouw en de gitaarsolo's zijn goed uitgedacht. Daarnaast is de aankleding tot in de puntjes verzorgd. Met sterke visuals, waar de bandleden door voor de beamer te gaan staan hun schaduwen op werpen en lichtgevende trommels weet de band zijn eigen stijl goed in de kijker te spelen.

MIN:
Het grote minpunt aan de show is het gebrek aan veelzijdigheid. Die lange gitaarpartijen zijn net niet spannend genoeg om een uur lang te blijven boeien. Sterker nog: na vier nummers is het trucje wel duidelijk en moet het duo het hebben van de aankleding en de dansbare, ingeprogrammeerde drums.

CONCLUSIE:
Voor de mensen die komen om een uurtje te dansen is de show van Ratatat prima vermaak. Luister niet te veel naar de muziek en laat je meesleuren door de dansbeat en dit is een waardige afsluiter van de grote zaal. Doe je dit wel, dan hoor je een one trick pony die slechts een paar nummers lang weet te boeien.

CIJFER:
6

Alles over London Calling op de speciale festivalsite.