Wanneer jouw band op de cover van de NME staat, betekent dat ook anno 2010 nog genoeg aandacht om je carrière een flinke duw in de rug te geven. De diverse links met beroemde acteurs en artiesten helpen ook. Maar de all-girl droompsychrockband Warpaint komt niet uit het niets. Drie van de vier leden zijn al sinds 2004 bezig. Dit werd regelmatig onderbroken door de filmcarrière van voormalig bandlid Shannyn Sossamon, tevens oprichter van de band met zusje en huidige bassiste Jenny Lee Lindberg. Met de EP Exquisite Corpse uit 2008 lieten de dames uit Los Angeles al horen over sterke liedjes en frisse experimenteerdrift te beschikken. Met de komst van drummer Stella Mozgawa voelde het kwartet compleet en schreven ze het sterke debuut The Fool. Het is een gecompliceerde plaat geworden door de vele ideeën en diverse geluiden, maar is alles behalve ontoegankelijk of geforceerd. Warpaint speelt op zaterdag 13 november in Paradiso als onderdeel van het festival London Calling.

Bassiste Jenny Lee Lindberg laat ongevraagd en al vroeg in het gesprek op ferme toon weten niet in te gaan op de relatie met haar beroemde zus. Na al die jaren lijkt het haar nog steeds dwars te zitten dat Shannyn de band verliet voor haar andere carrière en de zorg voor haar zoontje. Het lijkt wel of de komst van het album The Fool een wonder mag heten en dit bevestigt drummer Stella al snel. “Toen ik bij de band kwam, viel er iets van de schouders van de anderen. Alsof er fris kon worden gewerkt aan nieuwe muziek. Het is echt een bandalbum geworden waar iedereen stukjes van zichzelf in heeft kunnen leggen.” Jenny vult haar aan: “We zijn nu sinds februari non-stop aan het toeren en waar je in die tijd elkaar kwijt kunt raken als vrienden, zijn we juist sterk naar elkaar toegegroeid. Het is nu echt een hechte en zelfverzekerde band geworden.” Stella: “Ik dacht dat ik als sessiemuzikante was aangetrokken voor de plaat, maar werd juist gepushed om ideeën in te inbreng en werd echt opgenomen in deze groep. We zijn vier kapiteins op hetzelfde schip en varen nog vooruit ook.” “Het punt waar we nu met deze band zijn aanbeland, ervaar ik als een belangrijke bevestiging naar mezelf toe. ‘Zie je wel, je kunt het’,” aldus Jenny. “Dat is de grootste overwinning die ik binnen heb. Hoe mijn omgeving, fans en critici zich nu over de muziek uitlaten, komt pas daarna.”

Is muziek maken een egoïstische bezigheid? Een vraag die Stella zich nog regelmatig stelt. Het antwoord is ‘ja’ volgens haar. “Het is moeilijk om een relatie te hebben wanneer je volledig gaat voor de muziek. Je leeft een vrij onaangepast leven buiten kantoortijden en buiten een belangrijk deel van de samenleving. Doe ik iets goeds voor de wereld? Zou ik niet ook wat vrijwilligerswerk moeten doen? Je kunt niet teveel twijfel toelaten als je voor het artiestenbestaan kiest. Althans niet op existentieel niveau, op creatief vlak doe je niet anders dan wikken en wegen. Het is niet moeilijk om je af te laten leiden door de mooie, leuke, perfecte levens van anderen. Zeker in tijden waarin sociale media zo belangrijk zijn geworden. Maar bij mij is inmiddels wel het besef ontstaan dat je als toeschouwer enkel het mooie omhulsel van iemands leven ziet. Zo zal ook een tour van Warpaint er voor een buitenstaander enkel geweldig uit zien. In werkelijkheid is het natuurlijk ook hard werken en bij vlagen afzien. Zeker als muzikant in een tijd waarin maar weinig artiesten van hun vak kunnen leven.”

“Het nummer Shadows van de plaat, was een belangrijk moment voor mij,” zegt Jenny. “Veel muzikanten zullen dat herkennen: je kijkt op tegen een bepaalde partij of track en wanneer deze er eindelijk op zit, kan de plaat voor jou al niet meer stuk. Ik heb mezelf bewezen bij dat nummer. Theresa had het nummer geschreven en opgenomen met zang en gitaar. Een aanpak die heel ongebruikelijk is. Stella en ik werden geconfronteerd met die geweldige opnames en een leeg canvas voor onze bijdragen. Stella drumde haar partij in en toen was het aan mij om de diepte in de productie te leggen en de puntjes op de ‘i’ te zetten. ‘Mijn bandgenoten verslaan me hier,’ spookte door mijn hoofd. Het heeft me zo’n vijftig opnames gekost voordat het helemaal goed voelde. Nu is het mijn favoriete track op de plaat. Ik kan niet wachten om dat nummer ook live volledig in de vingers te hebben.” Stella: “Wanneer het in onze koppies goed zit, loopt een optreden vaak ook lekker. Het is helaas geen trucje wat je kunt leren. Je moet op het podium voelen wat de drie anderen doen en extreem sensitief zijn, terwijl je tegelijkertijd met een zaal vol mensen te maken hebt.” Jenny knikt: “Als alles tussen de bandleden vanzelf gaat en je voelt elkaar perfect aan, dan komt de ‘klik’ met je publiek vanzelf.”

Warpaint is dit weekend te zien tijdens London Calling in Paradiso. Check de speciale site voor alle informatie over het festival. The Fool is deze week Album van de Week bij 3VOOR12. Beluister The Fool op de Luisterpaal.