Stairway to Pinkpop

Rustmomentje en mensen kijken

Tekst Geert Smeets, foto's Erik Luyten ,

Gezien als obstakel of als ideale ontmoetingsplek: de beroemde trappen bij de ingang van het Pinkpopterrein dragen elk jaar weer duizenden festivalgangers. Iedereen heeft wel een reden heeft voor een adempauze op het beton, en gebaren, houdingen en mimiek spreken boekdelen. De een zit met z'n hoofd tussen de knieën om alcoholische onderbuikgevoelens te kanaliseren, een ander staart naar de duizenden hoofden die langzaam over het veld kabbelen. Voor mensen die een rustmoment nodig hebben en de kalm-aan-laan te stil vinden..

Rustmomentje en mensen kijken

Foto 1 Ynske en Kirsten uit Appelscha zijn eigenlijk aan het uitrusten. “We zijn aan het genieten van Moke, maar we waren zo vroeg op vanmorgen dat we nu al een rustmomentje nodig hebben. We zijn ons aan het opladen zeg maar, we sparen onze energie voor Green Day. Daarnaast zijn we nog moe van de reis Appelscha-Landgraaf die zes uur duurde. En op camping B is het vanavond ook nog feest!"

Foto 2 Thijs en Marja uit Weert wachten op de rest. "Ik was eigenlijk net van plan om op te staan," zegt Marja, "want ik heb al aardig dove billen gekregen. Broer en zus gebruiken de trappen als meeting point. "Dadelijk lopen we naar het 3FM-stage voor Ryan Shaw. Als we straks teruglopen gaan we toch nog even hier zitten. een soort van traditie zeg maar."

Foto 3 Voor David en Bianca uit Zoetermeer is de drukte een beetje te groot. "Er is geen doorkomen aan man! Gisteren maakte me dat niet uit, want Rammstein stond te spelen. Maar ook deze band heb ik gedeeltelijk vanaf hier gevolgd. Je ziet gewoon alles. De show was echt heel goed!"

Foto 4 Marcel, Erik en Patrick uit Apeldoorn zijn aan het wachten. Op de rest van de groep, want die staan allemaal bij Moke. Marcel lijkt de fitste van allen, want naar eigen zeggen lag hij al om half een in bed. Niet echt rock-'n-roll. "Maar," zegt Marcel, "op camping B is het ook al jaren het zelfde liedje. Altijd weer die zelfde mepromuziek [betekent zoiets als "Ikearock"]." Erik vertelt dat het vanacht wel laat gaat worden. "De laatste nacht op de camping heb je toch niets meer te verliezen."