Stelling 1. Pixies op Pinkpop is paarlen voor de zwijnen. Stelling 2. Een morsdode liveband heeft nergens wat te zoeken. 1+2=3: Het gros van de bezoekers kent Pixies niet (echt) of moet de band niet, omdat wat van het podium afstraalt nihil is, ondanks enkele uitzonderlijk goede songs. Met een beleving als een tableau wassen beelden kom je hooguit in een zaal vol toegewijde fans weg. Op een breed popfestival moet je meer geven. Op een breed popfestival is Pixies gewoon een veel te matte ouwelullengitaarband. 

CONCERT
Pixies, Pinkpop mainstage, zondag 30 mei 2010

MUZIEK
Zeer invloedrijke alternatieve rockband van weleer, met nadruk op dat laatste. De reünie kreeg al in 2004 gestalte en dat het nog niet tot een nieuwe break-up is gekomen, doet vermoeden dat er andere motieven spelen dan spelplezier of uitingsdrang.

PLUS
Pixies heeft in de jaren tachtig en negentig een zelden overtroffen, spannend oeuvre neergezet. Vijf platen volgespeeld, Surfer Rosa, Doolittle en Bossanova zijn niet minder dan klassiekers en inspireerden Kurt Cobain en vele anderen tot grote daden. Het is een oeuvre ook dat nog altijd staat. En ook live nog kan staan. Monkey Gone To Heaven, Debaser, Wave Of Mutilation; al bij het intro veer je hoopvol op, maar dan blijkt Pixies het nummer zo'n twintig procent te langzaam en uiterst tam te spelen. Het grootste pluspunt is de stem van Black Francis, die onvervalst scherp is en nog sporadisch door de ziel snijdt. Gitarist Joey Santiago is bij vlagen ook nog messcherp, maar lijkt beteugeld te worden door zijn ingedutte bandleden. Bij de eerste noten van Caribou worstelen drie veertigers zich snel naar voren, vervolgens zet Black zo'n strot op dat een siddering over het veld golft. Kippenvel. De veertigers participeren in een pit van tien man, voelen de kracht van weleer door de aderen stromen, einde hoogtepunt voor 0,02 procent van het publiek.

MIN
Het was louter een rimpeling in een zeer vlakke set. Pixies speelt werkelijk alles een tempo of twee lager en dan mis je toch wel de urgentie van de muziek, dan verlang je hartgrondig naar die schop in de lendenen, die onverbiddelijke uppercut. Het is een verlangen dat een uur lang opgebouwd wordt, maar nooit beantwoord wordt en ook dat doet pijn. Ondergetekende heeft werkelijk nog nooit een veld vol festivalgangers zo apathisch zien reageren op zo'n set klassesongs. En dat een uur lang. Au. Ook de schone afsluiter Where Is My Mind, onderkoeld en uitgekleed gespeeld, ondergaat Pinkpop gelaten. En in de samenzang viel het al niet te verbloemen, maar in dat ene nummer waarin Kim, hoe moedig ook, de leadzang neemt, wordt schrijnend duidelijk hoe onverstandig dat is. Kim kan niet, nee mag echt niet meer zingen. Punt. Als de hoogtepunten in je set zijn dat Ruben Block van Triggerfinger voor het podium langsloopt en high fives uitdeelt en dat de meest grimmige wolkendekken zonder uitbarsting overtrekken, dan is er iets grondig mis. De songs van de Pixies zijn anno 2010 nog hartstikke actueel en urgent, de band is dat allerminst.

CONCLUSIE
Frank Black zet z'n gitaar weg, hijst z'n broek op en loopt naar de rand van het podium, Kim Deal trekt een mutsje tot over haar oren, zwaait en is weg, drummer Lovering en gitarist Santiago zwaaien wat langer voor ze Deals voorbeeld volgen. Black Francis staat er nog steeds. Minutenlang overziet hij de mensenzee, alsof hij zich afvraagt wat hij zojuist heeft gedaan, of het publiek probeert te doorgronden. Had hij meer respons verwacht? Is hij blij met de opkomst? We zullen het nooit weten, want de iconische frontman vertrekt geen spier. Zijn gelaat verraadt nog altijd geen enkele emotie, en aangezien de hele band een uur lang weinig meer weggaf dan de ingesleten grijns van Kim, is het te begrijpen dat het publiek ook amper emotie toonde. Uitgezonderd enkele plukjes fans, die zich als ijspegels in een woestijn moeten hebben gevoeld. Leuk voor die fans, maar voor de rest van Pinkpop is Pixies gewoon een niet al te opwindende ouwelullengitaarband, niet geholpen door enige uitstraling of beleving. Iets waar je op Pinkpop Classic nog niet mee wegkomt.

CIJFER
5

Meer Pixies op Pinkpop 2010 op http://pinkpop.vpro.nl/event/Pixies.html