Het scheelde niet veel of het nieuwe album Fire Like This van Blood Red Shoes was er nooit gekomen. De laatste drie dagen van hun tour in 2008 waren zo heftig, dat Laura-Mary Carter (zang/gitaar) en Steven Ansell (zang/drums) niets anders dan ruzie met elkaar maakten. Ze schreeuwden naar elkaar, gooiden met glazen. In Duitsland verdween Steven een dag lang, niemand wist waar hij was, en in Frankrijk moest zelfs het publiek het ontgelden met een scheldkanonnade. Ze waren er klaar mee; met de band en met elkaar.

Wanneer de twee in 2005 samen besluiten een duo te vormen, nemen ze ontslag van hun werk, kopen een busje en reizen waar mogelijk Engeland door voor optredens. Slapen doen ze op de vloer bij mensen die zo vriendelijk zijn ze voor een nacht te adopteren. Niet alleen leren ze elkaar onderweg echt goed kennen, ook hun geluid vindt door het vele spelen zijn uiteindelijke vorm. Door de krakkemikkige geluidsinstallaties in de zalen probeert Blood Red Shoes door noisy gitaren en schreeuwerige zang zich hoorbaar te maken. Het debuut Box of Secrets wordt opgenomen, waarna hetzelfde verhaal volgt: veel touren in Engeland en Europa, maar dan met betere geluidsinstallaties.

Blood Red Shoes zou niet de eerste zijn geweest waarbij vermoeidheid de band opbreekt. Het meest recente voorbeeld: gitariste Baria Qureshi die uit The XX stapt, omdat ze het touren niet meer aankon. Maar die band gaat verder zonder haar. "Zou een van ons stoppen, dan betekent dat meteen het einde van de band", zegt drummer Ansall. Ook anders dan bij de meeste bands, blijft de spanning tussen beide voelbaar wanneer ze terugkeren naar hun vertrouwde omgeving in Brighton, Engeland. De ruzies bleven. "We deelden een appartement. Alleen de woonkamer stond tussen ons in. Opsluiten in je eigen slaapkamer was de enige manier om elkaar te ontwijken." De zware periode waar Blood Red Shoes doorheen ging, hoor je terug op Fire Like This. Het album is intenser en trager. Waar de nummers op Box of Secrets hun frustratie op de buitenwereld tonen, komt het nieuwe materiaal veel meer van binnenuit.

Waarom woonden jullie samen?
"Omdat het praktisch was. In het begin hadden we niet eens een huis, omdat we toch alleen maar onderweg waren. Zodra we een contract tekenden bij V2, hebben we van het geld een appartement gekocht, zodat we in elk geval een eigen plek hadden om te leven. Omdat we direct daarna weer op tour gingen, hebben we het appartement aangehouden. Totdat we terugkwamen om het nieuwe album op te nemen. De druk om betere nummers dan op Box of Secrets te schrijven, zorgde voor nog meer druk. De intensiteit veranderde in iets heel naars. Weer vlogen we elkaar constant in de haren. Er moest iets veranderen, want er was geen manier om afstand van elkaar te nemen. Dat zeiden we ook tegen elkaar toen we in de woonkamer zaten: op deze manier komt er een moment dat we elkaar vermoorden."

Wie van jullie was zo volwassen om het weer goed te maken?
"Geen van beide eigenlijk. We zijn doorgegaan met ruzieën tot er geen greintje energie meer in ons zat. Daarna hebben we elkaar een tijd genegeerd, om af te koelen, waarna we vanzelf weer bij elkaar kwamen."

In een interview zeggen jullie dat je graag ruzie maakt voor een optreden, omdat het jullie energie geeft. Het leek een grap, maar er is dus weinig over gelogen.
"Goede muziek is intens. Als je alles onder controle wilt houden en alles altijd maar goed is, komt dat je creativiteit allerminst ten goede. Het wordt snel saai. Je hebt zowel de dalen als de pieken nodig. Vreemden maken geen ruzie. Wij kunnen dat wel, omdat we zo close zijn."

Waar gaan de ruzies over?
"Over van alles, maar het vaakst maken we ruzie als we elkaar gewoon zat zijn en dan naar tegen elkaar doen. Helemaal op tour; je bent maar met zijn tweeën, er is nooit een moment dat je echt helemaal nuchter bent, althans bij ons niet, dan is die irritatiegrens zoveel dichterbij. Onze karakters staan in sommige opzichten lijnrecht tegenover elkaar. Ik ben iemand die elk idee meteen wil uitvoeren. Ik kan in een rush terechtkomen waar alles meteen moet. Laura is veel rustiger, ze denkt veel over dingen na en is erg reflectief."

Dat klinkt eerder als een perfecte relatie, ying en yang.
"Nou, perfect is het niet. Maar als het goed werkt, dan zorgen die verschillen voor de juiste balans. Als het aan mij zou liggen, dan hadden we al 25 albums uitgebracht die allemaal shit klinken. Maar zou ik Laura haar gang laten gaan, dan was er nog helemaal geen album geweest. Zij is zo perfectionistisch. Het zou haar 20 jaar kosten om een album te maken, maar dat is dan wel briljant."

Laura-Mary komt op het podium over als een verlegen meisje, maar ze kan dus ook fel van leer trekken?
"In het begin was ze zo bang om op te treden, dat ze op het podium alleen mij durfde aan te kijken. Ze is zeker verlegen en introvert, maar daaronder is ze completely fucking nuts. Ze kent veel woede, om veel dingen. Maar omdat ze sociaal niet heel vaardig is, stapelt zich dat op totdat het er in één keer uitkomt. Dan wordt ze ape shit."

En toch weten jullie elke ruzie te overleven.
"Ja, en toch leren we er weinig van. Het is ook niet voor niets, ik hoop dat de ruzies onze muziek alleen maar goed doen. Beide leven we heel intens en brengen het ergste in elkaar naar boven. Maar dat is waar het bij chemie om draait. Toen wij besloten muziek te maken, gebeurde er iets. Ik kan haar haten, maar als het goed gaat tussen ons is Blood Red Shoes the best fucking thing ever."