Het Britse label Warp heeft sinds pakweg vijf jaar geleden niet alleen meer een goede naam als het gaat om experimentele dansmuziek (Aphex Twin, Squarepusher), maar het weet ook in andere muziekstijlen de krenten aardig uit de pap te vissen. In het kielzog van Grizzly Bear, !!! en Maximo Park presenteert het label nu The Hundred in the Hands, electropop uit New York.

CONCERT
The Hundred in the Hands, Lowlands X-Ray, zaterdag 21 augustus 2010

MUZIEK
Een romantisch verhaal: de Amerikanen Jason en Eleanore kwamen er tijdens een roadtrip dwars door de VS achter dat ze elkaars muzieksmaak erg leuk vonden. Ze besloten samen melancholieke elektropop te gaan maken. Zij zingt en bespeelt de synthesizer, hij speelt elektrische gitaar.

PLUS
Het duo schrijft goede liedjes: poppy, puntig en gevariëerd. Jason voegt met zijn elektrische gitaar op precies de juiste momenten een rauw randje toe, waardoor het minder gelikt uitpakt dan op de plaat. Hoewel waarschijnlijk bijna niemand hun muziek kent (er verschenen tot nu toe slechts een single en een ep van de band, vrij onopgemerkt) danst een groot deel van het publiek continu mee, dat is een compliment waard. Eleanores zang is live behoorlijk goed, voor een beginnende band...

MIN
...althans, ongeveer de helft van de tijd. Hun eerste single 'Dressed in Dresden' uit 2009 en 'Young Aren't Young' van het volgende maand te verschijnen debuutalbum worden ontsierd door onvaste zang, die nauwelijks boven het samenspel van drumcomputer en elektrische gitaar uit komt. Ook hebben ze de hele tijd last van een piepende microfoon. Op die momenten komt de band ineens over als een stelletje rommelende beginners.

CONCLUSIE
Als The Hunderd in the Hands live iets consistenter wordt kan het wel eens uitgroeien tot een heel aardige band in het genre smaakvolle danspop, voor liefhebbers van Hot Chip. Op dit moment is het live nog net iets te veel een mixed bag.

CIJFER:
6,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite