Voor The Ting Tings is de hele Alpha volgelopen. De grote tent en de grasheuvels ernaast blijven vol tot de allerlaatste drumroffel. Gejuich, dansende, zwaaiende en schreeuwende mensen; het zegt veel over de status van het Britse duo en maakt ook benieuwd naar het tweede album.

CONCERT
The Ting Tings, Lowlands Alpha, vrijdag 20 augustus 2010

MUZIEK
Indiepop met stuwende dance-ritmes en wave-invloeden.

PLUS
Erg goede setopbouw aanvankelijk van de twee Ting Tings. Katie White laat de Alpha uitgebreid uit haar hand eten. Ze springt op, pakt een briefje en verzucht: 'Ah my Netherlands is so bad, maar jullie gaan dansen!' Dat laat het publiek zich geen twee keer zeggen. In de lange tracks schakelt het duo telkens nog een tandje bij naar een bijna trance-opwekkend niveau. Drummer Jules De Martino zwengelt ook de drumcomputer aan en legt hiermee een zeer dwingend ritme neer. Katie kirt, krijst, haalt uit op de gitaar, slaat de grote trom en pept Lowlands zo elke keer weer op.

MIN
The Ting Tings houden het hoge niveau niet vast. Na twintig minuten kennen velen het trucje wel en zakt het nogal in. Het slotnummer is exemplarisch: gejuich en dansjes bij het intro, bij de eerste drumroffel, bij elke break en bij het laatste akkoord. Tussendoor kijkt men toe, daar helpen ook drie blazers en wat dansers niet aan. Wat dat betreft mag het wel wat gejaagder en opzwepender.

CONCLUSIE
Dat die Alpha zo vol staat, moet iets met de reputatie van het bekroonde indiepop-duo te maken hebben, want een nieuwe plaat laat al twee jaar op zich wachten. Als we MySpace mogen geloven is 'That's Not My Name' alleen al ruim vijftien miljoen keer beluisterd. Het spreekt voor The Ting Tings dat ze in de Alpha volle bak draaien en dat zo'n 15.000 mensen graag hun etenstijd voor ze uitstellen. De vraag is wat het duo op het nieuwe, in Berlijn afgeronde album gaat bieden. Donker en dansbaar beloven ze, maar vooralsnog brengt de verse single 'Hands' toch vooral meer van hetzelfde.

CIJFER:
7

Meer Lowlands op de speciale festivalsite