De podiumpresentator komt net van The Specials vandaan, op een ander podium, en heeft het eigenlijk liever over hen: 'Wat zien die er nog goed uit, joh!' Over Flying Lotus heeft hij niet zo veel te melden, behalve dat het 'de aardigste gast' is die hij vandaag heeft ontmoet. Dat lijkt aannemelijk: de beatbakker uit Los Angeles komt glimlachend op, zeg maar gerust grijnzend, en houdt dat een uur lang vol. Zelfs als de apparatuur ineens uitvalt.

CONCERT
Flying Lotus, Lowlands India, vrijdag 20 augustus 2010

MUZIEK
De experimentele elektronische muziek is lastig te kenschetsen: de Britse term 'wonky' komt aardig in de buurt, zelf heeft hij het over 'brainfeeder' als benaming voor zowel zijn muziek als de club Amerikaanse muzikanten met wie hij veel samenwerkt. Kenmerkend is in ieder geval het ritme: niet computergestuurd en rechttoe rechtaan, maar zwalkend en met de hand ingespeeld. Stel je een muziekstijl voor tussen IDM, dubstep en instrumentale hiphop, waarvan de beats geprogrammeerd zijn door een dronkelap, en je komt in de richting.

PLUS
Voor een kerel in zijn eentje achter een laptop heeft FlyLo nog een heel behoorlijke stage presence: hij danst vrolijk rond achter zijn tafeltje en glimlacht af en toe samenzweerderig naar het publiek, alsof hij vast wil aankondigen dat er écht iets geweldigs aankomt over een halve minuut. Hij mixt zijn en andermans platen bovendien naadloos aan elkaar, waarbij hij zelden een nummer langer dan een minuut volhoudt en subtiel neigt naar genres als drum&bass en techno. Daardoor blijft het gevarieerd en weet hij met zijn eigen, toch behoorlijk tegendraadse, muziek, een volle Indiatent aan het dansen te krijgen. Halverwege besluit hij dat het eventjes wat makkelijker mag: Nas' hiphopklassieker 'Nas Is Like' komt langs, wat dansbare dubstep en 'Do the Astral Plane', het vrolijkste nummer van zijn laatste album.

MIN
Na tien minuten draait hij op een schijnbaar willekeurig moment de muziek weg om het publiek toe te spreken: "Hello Amsterdam! I'm Flying Lotus, you feeling alright?' Daarna knalt hij net zo willekeurig het volume weer omhoog. Een nogal storende onderbreking van de knap opgebouwde set waarmee hij bezig was. Het geluid staat bovendien zo hard dat voorin de tent eigenlijk niets te horen is van de muzikale versiering: synths, zangstemmen, etcetera. Het enige dat door je trommelvliezen knalt zijn de beats.

CONCLUSIE
Voor iemand met een weinig toegankelijk oeuvre weet FlyLo een verbazingwekkend dansbare set neer te zetten, waarin hij toch geen knieval doet om de popmassa tevreden te stellen. Een voorbeeld voor andere laptopsolisten.

CIJFER:
8

Meer Lowlands op de speciale festivalsite