Interessante stap van Minus The Bear? De indie-rock van de Amerikanen had al een vernuftige prog-kant, maar op het vierde album Omni komen daar elektronica en funky pop-invloeden en seksueel getinte teksten om de hoek kijken. Dat leidt tot een draak van een album en live tot tweespalt.

CONCERT
Minus The Bear, Lowlands Charlie, vrijdag 20 augustus 2010

MUZIEK
Indie- en emorock met funk-, synth- en electropop-injecties.

PLUS
Minus The Bear knalt er meteen op alsof ze tot voorbij de aanpalende Alpha moeten komen. Het kwintet uit Seattle schrijft best knappe songs, een nummer als 'Pachuca Sunrise' bijvoorbeeld, zoals de rest van het tweede album Menos El Oso er sowieso mag zijn. Het zijn dergelijke oudjes die de set nog van enige ballen voorzien.

MIN
De band heeft de looks van een brute mathmetal- of hardcore-outfit, wat in het geheel niet strookt met de lichte synthpop en indierock die ze spelen. Zanger Jake Snyder oogt vanachter zijn lange haar bijzonder ongeïnspireerd en zijn betoog dat hij hier niet aan wiet kon komen, komt ook al weinig oprecht over. Meer dan de helft van de korte set klinkt Minus The Bear met laffe electropop als de verkeerde band op het verkeerde 80's feestje. Ho wacht, daar verruilt iemand zijn elektronica voor een glimmende gouden gitaar, maar nee, ook dat mag niet baten.

CONCLUSIE
Dat ze een overvolle touragenda hebben, kan erop wijzen dat we de plank misslaan en het revolutionaire nieuwe geluid van Minus The Bear niet op waarde schatten. Tja, een nummer als 'Excuses' zou in het repertoire van 80's synthpop-groepen als Bronski Beat of The Communards echt niet misstaan en na deze ongeïnspireerde, schizofrene set durven we de bewering aan dat we de band niet snel in Biddinghuizen terugzien. Dit zijn de zijstappen (of wellicht: noodsprongen) die als ze geen succes opleveren - en dat lijkt een zekerheidje - er doorgaans toe leiden dat een band uiteenklapt wegens artistieke meningsverschillen.

CIJFER:
4

Meer Lowlands op de speciale festivalsite