Folkmuziek kan zich de afgelopen jaren verheugen in een vernieuwde belangstelling. Aan de ene uitbundige kant staat vandaag Mumford & Sons in de enorme Alpha, aan de andere meer subtiele kant Laura Marling in de veel kleinere Charlie. Eens kijken wie er wint vanmiddag...

CONCERT
Laura Marling, Lowlands India, zaterdag 22 augustus 2010

MUZIEK
Jonge Britse folky singer-songwriter. In Engeland is er al een ecologisch onverantwoord aantal bomen gekapt om kond te doen van haar tweede album I Speak Because I Can. Prompt is die plaat dan ook genomineerd voor de prestigieuze Britse Mercury Music Award, en ze behoort tot een van de favorieten. Vandaag laat ze zich op het podium ondermeer omringen door contrabas en cello.

PLUS
Jarenlang was Marling de muze van het Britse folkcircuit. Ze verkeerde in kringen van Noah & The Whale en Mumford & Sons. Het is vanaf het begin al duidelijk dat ze nu serieus genomen wil worden op grond van haar eigen werk. Ze verlangt de nodige aandacht van het publiek. Het best is ze nog akoestisch op de gitaar in haar eentje, waarbij haar eigenzinnige stijl van gitaarspelen het best tot zijn recht komt.

MIN
Marling vergeet dat ze op een festival staat. Dat betekent meer aandacht geven aan het publiek met persoonlijke verhalen en uitleg, zeker in het singer-songwriter genre. Vooraan staan wat hardcore fans, die zelfs zwaaien met kamerplanten. Maar het gros is de toevallige voorbijganger die je moet zien te pakken met een vlotte babbel om te voorkomen dat ze door het tere werk heen gaan praten.

CONCLUSIE
Vroeger werden stille acts (Fink bijvoorbeeld) nog wel eens geprogrameeerd in de cultuurtent Julliet. Daar zou haar breekbare folk de aandacht krijgen die het verdient. En dan nog het liefst met de teksten in een lichtkrant erboven. Nu is het een lange zit, begeleid door te veel geroezemoes.
 
CIJFER:
6

Meer Lowlands op de speciale festivalsite