Diablo Swing Orchestra doet vooral gek

Een slechte start wordt niet meer goedgemaakt

Tekst en foto Maarten van Heuven ,

Op papier klinkt het allemaal zo goed: een stel Zweden maakt metal doorspekt met jazz, boogie en cabaret. Maar wat doen ze nou precies?

Een slechte start wordt niet meer goedgemaakt

Op papier klinkt het allemaal zo goed: een stel Zweden maakt metal doorspekt met jazz, boogie en cabaret. Maar wat doen ze nou precies?

CONCERT
Diablo Swing Orchestra, Lowlands Lima, zaterdag 21 augustus 2010
 
MUZIEK
Vijf minuten voor het begin van het optreden staat Diabo Swing Orchestra nog te soundchecken. De band begint slecht: de muzikanten spelen rommelig en de zang is ronduit slecht, waardoor de structuren in de muziek slecht uit de verf komen. Waar ons een combinatie van metal, jazz en cabaret is beloofd, krijgen we vooral metal met af en toe een wals of een polka waarbij de band gek doet. Als we een lied krijgen over een 18e eeuws gekkenhuis in Engeland, verandert het metalritme in een hoempadeuntje en wordt de zang van Annlouice Loegdlund en Daniel Håkansson raar. Cellist Johannes Bergion trekt gekke bekken.

PLUS
In de tweede helft zit er enige vooruitgang in. Sopraan Loegdlund zingt een stuk beter, het geluid is helderder en de bandleden spelen echt samen. De metal klinkt dan een stuk beter.

MIN
De band heeft een slechte uitstraling, de songs pakken niet, humor en relativering ontbreken. Alleen de voorste helft van de slecht gevulde Lima doet mee.

CONCLUSIE
Weinig overtuigende gekdoenerij op een bedje van saaie metal.

CIJFER:
4

Meer Lowlands op de speciale festivalsite