Delicate en feminiene zang van Jesca Hoop

Gezwabber in het boventonenspectrum

Tekst en foto's Charlie Crooijmans ,

De breekbare sirenezang en minimalistische begeleiding boeien nauwelijks.

Gezwabber in het boventonenspectrum

CONCERT
Jesca Hoop, Lowlands Lima, zaterdag 21 augustus 2010

MUZIEK
Het eerste optreden van de tweede dag in de Lima is een rustig luisterconcert van Jesca Hoop. De singer-songwriter uit Californië, die tegenwoordig in Manchester woont, wordt bijgestaan door een tweede stem, elektrische gitaar en drums. Zelf speelt ze akoestische gitaar. Haar onvolkomenheden op gitaar wordt subtiel opgevangen door de tweede gitaar. De muziek is heel minimaal. Het zou me niets verbazen als dat op advies van Tom Waits is geweest, waar ze veel van heeft geleerd. Mooi is het contrast tussen de zware basdrums en de lichte breekbare sirenezang van Hoop en Zoe. De tekst is zacht ritmisch en de structuur van de songs zijn vrouwelijk intuïtief. Veel bezoekers blijven kalm en geboeid luisteren. Anderen kijken onrustig om zich heen of verdwijnen. Hoop voelt zich verbonden met de Dutch vanwege haar achternaam, die uitgesproken wordt als 'hoep', maar staat voor hoop. Ze meent dat haar schrijfstijl is veranderd nadat ze naar Manchester is verhuisd, maar dat is nauwelijks waarneembaar in de muziek. Het klinkt even dromerig en minimalistisch.

PLUS
Aparte eigen stijl. Het popliedje van 'Come the Sun' van haar en David Baerwald springt er echt uit.

MIN
Aan Hoops stem is een enorme dot galm toegevoegd. Zeker wanneer haar en Zoe's stem en de elektrische gitaar elkaar in de hoogte treffen, begint het in het boventonenspectrum flink te zwabberen. Er zit ook weinig spanning in de liedjes waardoor het gauw wat saai wordt.

CONCLUSIE
Voor het begin van de dag is het een aardige binnenkomer.

CIJFER:
5,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite