Spinvis op zijn eentje langs de theaters

“Ik ben geen goochelaar, maar ik probeer wel te toveren”

Atze de Vrieze ,

De Nieuwegeinse samplemuzikant Spinvis reist de komende maanden de theaters van Nederland af. Niet met band, zoals we gewend zijn, maar ‘op zijn eentje’. "Het klinkt nu heel anders dan alle andere uitvoeringen."

“Ik ben geen goochelaar, maar ik probeer wel te toveren”

De Nieuwegeinse samplemuzikant Spinvis reist de komende maanden de theaters van Nederland af. Niet met band, zoals we gewend zijn, maar ‘op zijn eentje’. Dat wil zeggen: op het podium wordt hij begeleid door drie videoschermen. “Ik heb het afgelopen jaar heel veel mensen langs laten komen in mijn studio”, vertelt Erik de Jong. “Die hebben viool gespeeld, trompet, dat soort dingen. Op het podium zijn ze levensgroot te zien op grote plasmaschermen. Die kan ik aan- en uitzetten wanneer ik wil. In feite breng ik mijn studio naar het podium. Daarom heet de voorstelling Kamermuziek.”

Het idee voor de theatershow ontstond uit een opdracht van het Gemeentearchief in Utrecht. “Het archief verhuisde naar een nieuwe locatie en kreeg een speciale expositieruimte. Ik heb toen op tv schermen vier Utrechters met elkaar laten praten, alsof ze opgesloten zaten in het archief. Ik dacht: als die mensen nou eens muziek maken? De techniek erachter is vrij ingewikkeld. Het is nu behoorlijk stabiel, maar daar ging een lange weg aan vooraf.”

De voorstelling moet ook laten zien hoe de muziek van Spinvis precies in elkaar zit. De liedjes bestaan voor een groot deel uit repeterende samples. “Ik heb mijn muziek de laatste jaren met een band uitgevoerd. De mechanische liedjes veranderen dan in iets van vlees en bloed. Ik heb er het afgelopen jaar over nagedacht hoe ik juist dat exacte herhalen kon vertalen naar het podium. Ik begin met een klein geluidje, een koffiebekertje of een zakje knikkers, en daar bouw ik loops van.” Bang om te veel uit te leggen en zo de magie uit zijn liedjes te halen, is De Jong niet. “Ik ben geen goochelaar”, zegt hij. “Al probeer ik wel te toveren. Maar je kunt uitleggen wat je wilt, het gebeurt toch wel onder je vingers."

Spinvisklassiekers als Bagagedrager en Staat van Narcose krijgen met deze techniek een heel nieuw uiterlijk. “In de loop der jaren verandert je relatie met een liedje”, legt De Jong uit. “Doordat je het heel vaak speelt, maar ook door zo’n nieuwe techniek. Voor Ik Vergeet speel ik met een autoharp, een soort harp voor dummies. Met je linkerhand kun je akkoorden intoetsen, met de rechter heb je een harp. Het klinkt nu heel anders dan alle andere uitvoeringen.”

Woensdagavond speelde Spinvis in thuisbasis Nieuwegein, de komende maanden is hij te zien in zo’n beetje elk theater in Nederland.