Nico de Jong heeft ongeveer net zoveel festivalbandjes om zijn arm als Henk Schiffmacher tatoeages op zijn lichaam heeft. Als chauffeur en die hard lid van de Frisian Party Zone reist hij per jaar ongeveer vijftien festivals af. Van Roskilde tot Sziget, van Rock Am Ring tot Lowlands. Een gigantische bus met de Friese vlag is herkenningspunt en thuisbasis. “Vorig jaar waren we ineens niet welkom met de bus. Dat heeft veel kwaad bloed gezet.”
Bijna alle vakantiedagen van Nico de Jong gaan op aan festivals. Een vrijdagje hier, een maandagje daar. De Jong is gek op festivals, als afwisseling van zijn verantwoordelijke baan. Hij is niet de enige. In de partybus van de FPZ gaan komend weekend zo’n vijftig mensen mee naar Biddinghuizen. Zelfs zijn vriendin heeft hij uitgekozen op zijn extreme hobby. “Dat moet ook wel”, zegt hij. “Er is een x-aantal festivals per jaar dat vast staat, over de rest praten we. Tot mijn spijt zijn er altijd wel een paar die alsnog afvallen.”
Normaal gesproken is Lowlands ook zo’n festival. Maar een incidentje vorig jaar heeft voor sommige FPZ’ers de pret gedrukt. De crew kreeg te horen dat de 13,5 meter lange bus niet welkom was op het terrein. “Ze waren nog wel onze sponsor. We hebben maanden lang rondgereden met grote Lowlands-stickers op de zijkant van de bus. Bovendien hebben we ons altijd goed aan de afspraken gehouden. Niet te laat, niet te harde muziek. We kregen op een gegeven moment zelfs klachten van mensen om ons heen dat we te zacht muziek draaiden. Als excuus van de organisatie werd gebruikt dat we door onze bus alleen maar op de camping bier zouden drinken in plaats van op het terrein.” Dit jaar is de touringcar wel weer welkom. “We hebben er over gesproken met de organisatie. Als het dit jaar goed gaat, is het wat mij betreft vergeten en vergeven.”
Dat mag ook wel, want op de persoonlijke ranking van ideale festivals staat Lowlands bij De Jong op een ferme derde plek. “Bovenaan staat Roskilde”, zegt hij. “Dat is wat mij betreft het beste feestje. Daarna volgt Rock Am Ring. Iets minder feest, maar wel vaak een top line-up. Lowlands is een soort Kleintje Roskilde.”
De Jong is een festivalliefhebber pur sang, en zijn mooist Lowlands-herinneringen zijn dus ook typische festivalmomenten. “Ik herinner me het sinaasappelgevecht bij de Alpha. Ik heb zelf maar één of twee schillen gegooid, maar het was te gek om de lucht zwart te zien worden van de sinaasappels. Misschien nog wel mooier was het optreden van Pigmeat, een Friese partyband. Die deden van die trucs: alle meisjes links, alle jongens rechts, iedereen op de grond liggen. Op het moment dat iedereen op de grond lag, zetten ze twee enorme schuimkanonnen aan. Direct na het optreden sprong iedereen in het water om zich schoon te wassen, waarop een gigantisch moddergevecht ontstond. Eerst onderling, daarna met anders bezoekers. Het programma vind ik bijzaak. Dat zie ik meestal pas als ik het bij de ingang in mijn handen gedrukt krijg.”
Bijna alle vakantiedagen van Nico de Jong gaan op aan festivals. Een vrijdagje hier, een maandagje daar. De Jong is gek op festivals, als afwisseling van zijn verantwoordelijke baan. Hij is niet de enige. In de partybus van de FPZ gaan komend weekend zo’n vijftig mensen mee naar Biddinghuizen. Zelfs zijn vriendin heeft hij uitgekozen op zijn extreme hobby. “Dat moet ook wel”, zegt hij. “Er is een x-aantal festivals per jaar dat vast staat, over de rest praten we. Tot mijn spijt zijn er altijd wel een paar die alsnog afvallen.”
Normaal gesproken is Lowlands ook zo’n festival. Maar een incidentje vorig jaar heeft voor sommige FPZ’ers de pret gedrukt. De crew kreeg te horen dat de 13,5 meter lange bus niet welkom was op het terrein. “Ze waren nog wel onze sponsor. We hebben maanden lang rondgereden met grote Lowlands-stickers op de zijkant van de bus. Bovendien hebben we ons altijd goed aan de afspraken gehouden. Niet te laat, niet te harde muziek. We kregen op een gegeven moment zelfs klachten van mensen om ons heen dat we te zacht muziek draaiden. Als excuus van de organisatie werd gebruikt dat we door onze bus alleen maar op de camping bier zouden drinken in plaats van op het terrein.” Dit jaar is de touringcar wel weer welkom. “We hebben er over gesproken met de organisatie. Als het dit jaar goed gaat, is het wat mij betreft vergeten en vergeven.”
Dat mag ook wel, want op de persoonlijke ranking van ideale festivals staat Lowlands bij De Jong op een ferme derde plek. “Bovenaan staat Roskilde”, zegt hij. “Dat is wat mij betreft het beste feestje. Daarna volgt Rock Am Ring. Iets minder feest, maar wel vaak een top line-up. Lowlands is een soort Kleintje Roskilde.”
De Jong is een festivalliefhebber pur sang, en zijn mooist Lowlands-herinneringen zijn dus ook typische festivalmomenten. “Ik herinner me het sinaasappelgevecht bij de Alpha. Ik heb zelf maar één of twee schillen gegooid, maar het was te gek om de lucht zwart te zien worden van de sinaasappels. Misschien nog wel mooier was het optreden van Pigmeat, een Friese partyband. Die deden van die trucs: alle meisjes links, alle jongens rechts, iedereen op de grond liggen. Op het moment dat iedereen op de grond lag, zetten ze twee enorme schuimkanonnen aan. Direct na het optreden sprong iedereen in het water om zich schoon te wassen, waarop een gigantisch moddergevecht ontstond. Eerst onderling, daarna met anders bezoekers. Het programma vind ik bijzaak. Dat zie ik meestal pas als ik het bij de ingang in mijn handen gedrukt krijg.”