De kleedkamer van Operator Please lijkt al enkele weken door de band te zijn bewoond. In werkelijkheid heeft de band zojuist intrek genomen in de Paradiso-ruimte. Overal liggen etenswaren, kleren, instrumenten, laptops, bandleden en allerhande adapters. “De vreemde stopcontacten in Australië zijn nogal anders dan die van jullie. We kunnen natuurlijk niet zonder onze Nintendo’s, laptops en iPod’s.”

Het blijkt inderdaad moeilijk de bandleden achter hun elektronica vandaan te trekken voor een gesprek. “Ik heb net op eBay weer een paar toffe Nintendo spellen voor de DS weten te scoren. Nu hoef ik ze alleen nog maar te laten bezorgen”, glundert drummer Tim (17) vanachter zijn nieuwe loptop. Bassist Ashley (18) geeft zijn geld voornamelijk uit aan kleding. “Dat gaat nog eens mijn ondergang worden. Het is echt een gevaarlijke verslaving.” Zijn nicotineverslaving daarentegen wuift hij lachend weg. “Joh, ik slik me suf aan multivitaminen. Maak je over mij maar geen zorgen.”

Een slapend hoopje mens ergens in een donker hoekje blijkt toetseniste Sarah (18). “Ze heeft als enige van ons een nogal zware nacht gehad”, lacht frontvrouw Amandah (19). Over de ware toedracht van de korte nacht blijft de band angstvallig stil. “We moeten tegenwoordig wel een beetje oppassen wat we zeggen”, verzekerd  violiste Taylor (16). “Onze ouders kunnen vanuit Australië natuurlijk zomaar een interview lezen, luisteren of online bekijken. Zijn jullie dan zo rock-’n-roll? “Soms”, mompelen enkele bandleden tegelijk. Om daarna weer professioneel te zwijgen.

Celebrityblogger Perez Hilton omarmde de Aussies al in een vroeg stadium. Het leverde de band internationale aandacht en een lange tour op. Sinds augustus leeft de band uit koffers en dit zal minimaal nog tot juli zo blijven. De muzikanten vinden het allemaal prachtig. Wat nu als de eerste centen binnen komen? Tim wil een eigen tennisbaan, Ashley een huis. “Ja okay eerst een huis, ik ga niet in een caravan op mijn tennisbaan wonen”, lacht Tim. De band lijkt niet te verleiden tot diepgravender uitspraken. Maar wat wil je met een gemiddelde leeftijd van nog geen 18 jaar. Het leven van de bandleden was tot nog toe vrij onbezonnen. Tim werkte voorheen als glazenhaler in een bar. Ook mocht hij er de asbakken leegscheppen. “Maar het knoflookbrood was er zo hemels. Dan fietste ik na werktijd naar huis op mijn fiets met een stuk brood in mijn mond, super!”

Nee, het nieuwe rocksterrenbestaan is echt niet altijd beter dan de tienerjaren. “Ik hoor leeftijdsgenoten zeuren over hun saaie leven en denk alleen maar ‘lucky you’, het leven van de muziek is ook gewoon werk. Hoe meer succes je krijgt, des te moeilijker is het om dat vast te houden.” De extravagante Ashley blijkt met zijn verveelde toon en blik al flink op weg naar de status van rockdiva. Ook zangeres Amandah is op zijn zachtst gezegd nog op zoek naar ‘de juiste toon’. Denk aan een jonge nog schreeuweriger variant van The Gossip frontvrouw Beth Ditto. Maar het moet gezegd worden: met een vergelijkbaar talent voor het schrijven van intens pakkende popnummers. “In mijn hoofd ben ik al weer bezig met de volgende plaat.”

Dan zitten de promotionele verplichtingen erop. De band is tot het optreden in de bovenzaal vrij. Op één van de laptops wordt via een videoverbinding het thuisfront gerustgesteld. Taylor stapt in de verkleedkist en Sarah ontwaakt. Een poging om haar coma te verklaren wordt door Amandah gesnoerd. “Dat is verleden tijd. Nu is het tijd voor nieuwe avonturen.” Lachend loopt het tweetal de wijde wereld van de popzaalcatacomben in.