“Ik had net een meeting met de zus van Richard Branson. Ik probeer Intwine aan een contract te helpen.” Rapper Cilvaringz zit momenteel in Londen, aanstaande vrijdag presenteert hij zijn debuutalbum I in de Amsterdamse Desmet studio’s. Langverwacht is een understatement. Cilvaringz baarde alweer bijna zeven jaar geleden opzien door zomaar opgenomen te worden in de Wu Tang Killah Bees. Hij werd ontdekt door RZA zelf, het muzikale brein achter de befaamde Wu Tang Clan crew en Cilvaringz leek een gouden toekomst tegemoet te gaan. Een album bleef uit. “Er kwamen veel dingen tussen”, zegt Cilvaringz. Een wereldtournee, bijvoorbeeld. Cilvaringz speelde de afgelopen jaren in 96 steden in 41 landen.

Kennelijk heeft Cilvaringz met Intwine toch een vriend overgehouden aan zijn jaartje op de Tilburgse Rockacademie. De belangrijkste en enige les uit die tijd: “Dat je deze business niet op school kunt leren. Alles draait om je netwerk, je ervaring en de mensen die je kent. Het is onmogelijk om met alleen een diploma van de Rockacademie de business in te gaan. Daarom zijn ook veel acts al snel weggegaan. Intwine was snel weg, Krezip was ook snel weg.” De echte lessen leerde Cilvaringz in het wild: “Er zijn zoveel mensen die er geld uit proberen te halen.”

Amerika is logischerwijs de thuisbasis. In dat land woont 90 procent van zijn fanbase. Maar om nou te zeggen dat Cilvaringz zich thuis voelt in de Verenigde Staten: “Amerika is een kutland.” De hiphopmarkt is er volgens hem op sterven na dood: “Afgelopen jaar werden alleen de albums T.I. en Jay-Z platina, verder niets. Dat ligt vooral aan het gebrek aan kwaliteit. Mensen zijn er moe van, ik ben er zelf moe van. Ik hoef niet te weten hoeveel auto’s je hebt en hoeveel wijven. Het is gewoon saai geworden.” Maar het probleem ligt breder: "Amerika doet zich voor als een hele grote, slimme sterke natie, maar het intelligentieniveau is zo laag en de mensen zijn zo bekrompen. Ik zou het niet eens erg vinden als ik niet succesvol zou worden in Amerika. Ik ben liever populair in Europa, Australië, Azië.”

Cilvaringz onttrekt zich graag aan die platte flauwekul. “Ik wilde er zeker van zijn dat elke song iets te zeggen had. Mijn teksten gaan over politiek, religie, over mensen. Ik heb lang de tijd genomen om te schrijven. Ik heb ook bewust bijzondere plekken opgezocht. Zo heb ik geschreven bij de piramides in Egypte, in Marokko. Die plaatsen gaven vaak een andere wending aan de teksten.” Het album heeft volgens Cilvaringz een authentieke Wu Tang sound en een keur aan Wu-leden levert een bijdrage: RZA, Ghostface Killah, Method Man, Raekwon, GZA/Genius, ze zijn stuk voor stuk van de partij.

Het album verschijnt in Nederland bij Top Notch, de vaandeldrager van de Nederlandse hiphop. En dat terwijl Cilvaringz gek genoeg in Nederland niet op zijn best is. “Overal is de respons heel goed, maar in Nederland op de een of andere manier niet. Ik vraag mensen niet om helemaal gek te worden, maar in Nederland voel je altijd een soort afstand tot het publiek. Ze komen je observeren. Daarom ben ik al snel enthousiaster als ik in Japan of Australië mag optreden. Ik heb niet zo de drang om me extra te bewijzen in Nederland. Misschien ben ik te verwend geraakt.”