Geen Dolf Jansen en Jaap Boots is nog steeds op vakantie, Chris 'dB' Herrebrugh neemt de honneurs waar voor End Of April (NL), Rapid Notion (NL) en Mindstab (B). End Of April heeft net hun eerste full-length album ('If I Had A Bullet For Every Time...', Seamiew) afgeleverd en is daar terecht trots op. De band is opgericht in 1999 uit de overblijfselen van Headcrash en Spermbirds en heeft dus al flink wat ervaring in de vingers. De chemie tussen deze drie Nederlanders, Duitser en Amerikaanse zanger blijkt te werken en de band trekt een spoor door de hele underground metal scene in Nederland en Duitsland. En nu is het de beurt aan het publiek van De Smet Studio om kennis te maken met End Of April. Een druk bezochte avond waar vast publiek en meegebrachte fans relatief lauwtjes reageert op de actie op het podium. Zanger Allan trekt zich er niks van aan en goedgebekt praat hij de hele set aan elkaar. Daarin ondersteund door de rest van de band die geen steek laat vallen. Meegebrachte zus van de zanger Sarah zorgt tijdens ‘Divided’ voor wat visueels op het podium, iets wat de band niet nodig heeft, want van voor tot achter staat het als een huis! Het tweede uur is besteed aan ‘pretty boys’ Rapid Notion. Deze Nederlandse band heeft net hun eerste CD uitgebracht (‘Catapult Incisions’, Seamiew) en combineert gevoelige, bijna sprookjesachtige, sferen met stevige moderne rock. Een combi die doet denken aan Far en Face Tomorrow. Helaas weten ze de sound van de CD live niet ten gehore te brengen. Gevoelige stukken blijven met moeite overeind en harde uithalen zijn niet hard genoeg. Misschien zijn het de zenuwen die de band parten spelen, want ik ben overtuigd dat de band wel waar kan maken wat ze bracht op het album. Als laatste betreedt Mindstab het podium. De zes bandleden uit Belgie passen nauwelijk op het podium naast alle extra flightcases die zijn meegebracht. In het interview met de band wordt duidelijk dat het in België niet veel beter gesteld is met de metal scene dan in Nederland. Terwijl er, volgens Mindstab, geen gebrek is aan goede Belgische bands in het genre. De set van Mindstab komt als een onweersstorm in de nacht. De volumeknoppen staan in de Club open tot minimaal 100 decibel, maar het publiek is niet onder de indruk. De zanger laat zich niet uit het veld slaan en haalt met zijn stem alsnog het onderste uit de kan. Helaas kan de rest van de band niet mee komen. Technisch klopt het tot maar de band lijkt niet gefocussed, gelukkig maakt de tweede stem een boel goed. Misschien ligt het aan het tijdsverschil tussen Nederland en België? Jammer, want Mindstab bezit genoeg potentie om een band van betekenis te zijn. En dan is het plots 1 uur en is het weer voorbij. Uw presentator een ervaring rijker en een illusie… nou, die is nog overeind gebleven… Een, ondanks het Nederlande februari weer, drukke avond met goeie bands, bier en mooie vrouwen.