Het leek even tegen te gaan zitten deze week bij Club 3VOOR12, omdat het Gentse instrumentale surfabilly-gezelschap Fifty Foot Combo door ziekte en andere narigheid op het laatste moment moest afzeggen. Gelukkig hebben uw gastheer en zijn hand- en span-man Niels Post in dit soort gevallen een noodscenario; namelijk de reservebank. En daar lag al heel lang de cd van de Onderhonden, een gezelschap wisselende Nederrappers uit de Ramp- c.q. Osdorp-Posse-stal. Gisteravond traden dus als “supersubs” aan: Def P., de gekke kok Casto, Das de reliekste Rijmmaniak en Daan de Deegmeester (draaitafels). Na een hilarisch en licht anarchistisch interview (waarin zelfs ruimte was voor een staaltje elektrieke boegie van Casto) namen de Onderhonden vanuit hun underdog-positie het podium in bezit –en u kunt dit zeer letterlijk nemen. Een knallende en verbluffende show van een hoog gehalte volgde, dat alle de Club 3VOOR12-makers elkaar aanstaarden. Waarom had deze groep op de reserve-bank gelegen?! Die hadden de show wel kunnen openen! Tien punten op de schaal van Club 3VOOR12. En kunnen al die ‘hiphop-fans’ die nog steeds blijven volharden in hun afkeer van deze geniale Nederlandse taalhusselaars nu eens de oren openzetten? Dit was vette shit, die niet onderdeed voor de shows van Extince, D-men en ADHD. Waarvan acte. (*) Onderhonden openden dus niet. Die eer was te beurt gevallen aan Tim van...euh, pardon, Benny en zijn groep Benny Sings, bekend van zijn fijne debuut Champagne People. Benny gaf een goed interview en liet daarna zijn ‘lekkere klanken’ (eigen woordkeus) over het Club 3VOOR12-publiek uitstromen. Vocaal verliep het in het begin niet allemaal even toonvast, muzikaal en qua basis was het prima in orde, en de swingfactor was groot. En dan hebben we het nog niet gehad over Benny’s ‘chubby’ uitstraling. Al met al - al hadden we het niet zo gepland natuurlijk - een heel goede opwarmer voor de Onderhonden. Als dagsluiter hadden we JW Roy gekozen. De sympathieke Amsterdamse bard heeft net een mooie, breekbare 4e cd afgeleverd, Kitchen Table Blues. Hij was met trio gekomen, en zag zich dus voor de moeilijke taak gesteld na het geweldige optreden van de Onderhonden indruk te maken met slechts stem, gitaar, en de contrabas en solo-gitaar van kompanen Harmen en Ruud. Daar slaagde hij wonderwel in. Vooral Leave On A Light werd naar indrukwekkende hoogten gestuwd, en JW kreeg met zijn intense vocale keukentafelgehuil iedereen in de Club muisstil. Ook een pluim voor Ruud vanden Boogaard’s rudimentaire maar ozo effectieve snarenwerk. Een prestatie van formaat. De radio-uitzending werd besloten met een korte nachtgedachte van uw spirituele leidsman en het na 20 jaar nog altijd bloedstollende Killing Moon van Echo & The Bunnymen (want het was/is 80-ies week op 3FM). Daarna ruimden we op en dronken op het leven. En op de geweldige avond. Die nog veel geweldiger werd omdat deze afterparty tot het ochtendgloren duurde, waarbij Benny Sings zich drinkende goed staande hield temidden van Status Quo-fans, amateur-gitaristen, beroepssaxofonisten en ander loslopend artiestiek tuig, waaronder uw gastheer, die elke keer als hij de gitaar ter hand wilde nemen, mond en hand werd gesnoerd als de bard in Asterix en Obelix. Volgende week heb ik echter weer gewoon de leiding als we u vergasten op Bjorn ‘Stringmachine’ Berge, de Noorse eenmans-snarenmachine, Ghinzu (Belgisch Sonische Stijlonderzoekers) en de legendaaaarische Canadees met gitaar, Fred Eaglesmith. Tot dan. (*) Een extra gedetailleerd en leuk Onderhonden in Club 3voor12 verslag staat op www.onderhonden.nl