Gitarist Fletcher Dragge van Pennywise draait er in het gesprek met 3VOOR12dB’s Chris Herrebrugh niet omheen: “Er zijn geen punkrockbands meer. Punkrock is over, het is dood. Je kunt bands niet meer op die manier indelen. Alles is dramatisch veranderd toen bands als Blink 182 en Good Charlotte de boze 'pissed off' boodschap uit de jaren ’80 namen en het omgetoverd hebben tot een commerciële geldmachine. Ik ken ze wel, het zijn aardige jongens. Maar punkrock ging over rebellie, het weigeren om deel te nemen aan de normale samenleving. Je wilde gewoon anders zijn. Nu wil iedereen hetzelfde zijn. Je bent opeens punkrock omdat de media zegt dat het cool is.” Pennywise mag dan regelmatig het commentaar krijgen dat de platen veel op elkaar lijken, aan hun politieke commentaar zijn ze altijd trouw gebleven. Op het zojuist verschenen From The Ashes, alweer het zevende album van de Amerikaanse punkrockers, wordt met name de hedendaagse politiek in hun thuisland bekritiseerd. “Amerikaanse politiek is allemaal bullshit. Okee, ik kies misschien ook eerder voor Clinton dan voor Bush, maar uiteindelijk is het allemaal net zo erg. Met de republikeinen aan de macht bestaat er geen democratie.” De band kende haar hoogtijdagen tijdens wat in 1994 de tweede punkgolf werd genoemd. Green Day en The Offsping oogstten met respectievelijk Dookie en Smash een miljoenensucces en vele andere punkbands konden ook profiteren van de plotselinge aandacht bij het publiek en de media. Pennywise, dat platen op het Epitaph label van Bad Religion’s Brett Gurewitz uitbrengt, was destijds succesvol met Unknown Road (1993) en About Time (1995), albums vol melodieuze punkrock in het verlengde van Bad Religion. Het dieptepunt in de Pennywise-historie volgde al snel toen bassist Jason Thirsk in 1996 zelfmoord pleegde, al proberen verschillende bandleden in interviews iedereen te overtuigen dat het een ongelukje met een pistool was. Het album Full Circle dat een jaar later verschijnt wordt aan Thirsk opgedragen. Pennywise probeert al jaren om mensen te bereiken, iets wat bands volgens Fletcher moeten blijven proberen. Met name omdat hij de Amerikaanse leiders absoluut niet ziet zitten. “De verantwoordelijkheid ligt nu ook bij hiphoppers of popbands. Als je populair bent en het publiek luistert naar je, moet je je stem gebruiken. Vraag aan honderd kinderen op school wie de Amerikaanse president is en slechts twintig zullen het weten. Maar iedereen weet wie Marilyn Manson is. Of een Fred Durst. Dat zijn de presidenten van deze wereld. Dat zijn de echte helden van alle kids. Want die luisteren niet naar een speech van Bush, maar naar Linkin Park. Daar komt hun educatie vandaan.” Luister naar het hele gesprek met Fletcher, waarin hij nog uitgebreid ingaat op de Amerikaanse invasie in Irak, de verantwoordelijkheid van de Verenigde Naties en de censuur op de Amerikaanse televisie.