BKS19: Fat White Family verleidt met naargeestige koortsdromen

Het is altijd afwachten wat je krijgt, als Fat White Family geboekt is. In principe spelen ze met zeven man, maar door alsmaar terugkomende ruzies en verslavingen wil het nog wel eens een andere bezetting zijn. Logisch dat de shows net zo makkelijk pijnlijk slecht als opwindend zijn. 

‘Mmmmwwaaaaaaaaarrgh’. De hele show laat zanger Lias Kaci Saoudi die kreet terugkomen. Meestal begint hij plagerig en eindigt hij zo schuimbekkend en panisch schreeuwend dat ie de rest van de band en zelfs het hele optreden lijkt te vergeten. Het liefst in combinatie met zijn favoriete move, waarbij hij zijn tepels laat schudden. Gelukkig speelt de rest onverstoord door. Ze zien er nog steeds uit alsof ze zo uit een scene van Trainspotting komen gewandeld, - graatmager, coupe tondeuse of juist zelf met de schaar erover– maar ze spelen scherper dan anders. Constant vinden ze elkaar in varianten van een zelfde trage maar felle groove. Krautritmes haken in op verveelde bluesriffs, tegen kolkende bassen worden etterig net te late cowbells gesmeten. De ene keer snijdt er een saxofoonsolo dwars doorheen, een andere keer ontspoort het volledig in een donderende climax die ook plots weer stilvalt in wat gereutel. Alsof niet iedereen er over eens is wanneer het nummer nou echt eindigt.

Pedofilie, decadentie, kilometerslange voettochten vol seksuele frustratie. De onderwerpen volgen elkaar op als angstige koortsdromen. Maar wel zo aantrekkelijk dat je er vrijwillig in wil verdwalen. Heel even zou je willen dat je net zo naar de klote bent als een goed deel van de band.

HET MOMENT
Als je wilt kun je het best negeren. De malende kaken van Saoudi, rusteloos rondzwaaien met ledematen, de grijze gloed die bij iedereen over het gezicht hangt. Maar als iedereen het podium al heeft verlaten kan de toetsenist het toch niet laten: ‘Heeft er iemand nog wat drugs mee?’ roept hij voorzichtig in zijn microfoon? ‘Ja? En wat voor drugs dan? Kan je dat niet dan zo even..’ Voor hij het af kan maken legt een bandlid al een hand op zijn schouder, misschien om hem er aan te herinneren hoe blij hij een paar maanden geleden nog was toen hij vertelde over dat hij van de drugs af was. Heeft niet lang geduurd, maar dat kan je hem in een band als deze ook nauwelijks aanrekenen.

Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier en kijk je hier BKS19-video's.