Paaspop 2022: Eagles Of Death Metal leunt nog te vaak op oud materiaal
Maar wat blijven die goed he?
"Ik zal het jullie eerlijk zeggen, ik ben zo high op dit moment. Ja, ik dacht laten we eerlijk zijn tegen elkaar". Maar of Jesse Hughes ook echt eerlijk is, is onder de grootste grijns van de Palm Desert moeilijk te zien. Wel is de liefde voelbaar van de meest controversiële muzikant op dit festival. Want na jaren van drugs- en persoonlijke problemen - laat staan de impact die de Bataclan-aanslag op hem moet hebben gehad -, kan de frontman van Eagles Of Death Metal maar geen genoeg krijgen van het Paaspop-publiek.
Datzelfde publiek wordt een ouverwetst potje rock voorgeschoteld. Het soort waarbij de benen net zo wijd mogen als de V-gitaar van Hughes zelf. Zijn altijd veranderende band om hem heen is solide. Van de enorm in het oog springende bassiste Jennie Vee (die tegen het eind aan 'Ace Of Spades er tegenaan gooit(!)) tot aan de uitmuntend solerende gitarist (zegt u maar wie het nú weer is); het plaatje rond Hughes klopt, alleen steekt de beste man in de mix iets te hard boven de rest uit. Daar lijden vooral de vulplaatjes wat onder, maar geef de Phoenix een 'I Only Want You', 'Cherry Cola' of zelfs oudje 'Flames Go Higher' en opeens is de toch al reusachtige tent alsnog een maatje te klein.
Daar staat dus tegenover dat het te lang is geleden dat EODM weer eens een échte knaller heeft uitgebracht en na die rotopmerking van Hughes over overlevenden van een school shooting lijkt de ontwikkeling van die hele band wel gestokt te zijn. Maar tussen de nummers door is een frontman te zien die - zonder het te zeggen - spijt betuigt en er alles aan doet om iedereen gewoon een fucking good time te bezorgen. Crowdsurfen en gitaar spelen ín het publiek? Doet ie gewoon. De band alle aandacht geven door zelf er even niet te zijn? Ook dat vindt hij geen probleem. Dat siert Hughes en laten we hopen dat deze Eagles snel de inspiratie vinden om niet alléén maar op de klassiekers te hoeven teren.