BKS22: The Goa Express heeft nog te weinig om het lijf
En dan hebben we het niet alleen over de frontman
Vijf Britse jonge honden die tussen de nummers door met de ogen dicht allemaal als Alex Turner klinken en furore proberen te maken met puntige rocknummers. En dan voeren de op Johnny Marr-geïnspireerde jengelende gitaren ook nog de boventoon. Klinkt als iets wat we al duizend keer op ES/NS en London Calling al hebben kunnen zien, toch?
Vooruit; The Goa Express uit Burnley heeft een unieke verkoop invalshoek: het vijftal heeft ook toetsen mee, waar voornamelijk piano- en orgelgeluiden uit klinken en dat is een welkome ondersteuning. Toch blijft deze toevoeging ondergeschikt aan de opzwepende en opbeurende indierocknummers. Toegegeven: iedereen is goed op elkaar ingespeeld, maar voor de rest heeft deze band nog net te weinig om het lijf en alle gitaarintro’s beginnen na verloop van tijd op elkaar te lijken.
Dit vijftal heeft ook de pech dat het redelijk last-minute is ingevlogen ter vervanging van Just Mustard. Het publiek in The Secret is wat lauw, al wordt afsluiter en single ‘Overpass’ wel duidelijk gewaardeerd. Dat is terecht, want halfnaakte frontman James Clarke blijkt een begandigd mondharmonicaspeler te zijn. Hij perst er nog een fraaie solo uit. Dan blijkt de band het na 35 minuten al gezien te hebben in plaats van de geplande drie kwartier. Geen ‘we want more’s', ook The Secret vindt het welletjes.