LL22: Het is goed borrelen bij Nu Genea

Misschien is het te danken aan de enorme drukte bij Fred again.. , maar meteen na die show is ook de naastgelegen Lima te klein voor Nu Genea. Overal om de tent klimmen mensen op tafels en festivalaankleding om nog een beetje de tent in te kunnen kijken en vrij te kunnen bewegen. Nu Genea heeft het qua aanloop al beter voor elkaar dan de meeste andere bands die tot nu toe in de Lima speelden.

De twee Italiaanse dj’s en producers die zichzelf Nu Genea noemen, kwamen een paar jaar geleden bij muziekliefhebbers wereldwijd op de radar toen ze een album maakten met de legendarische afrobeat drummer Tony Allen. Toen heetten ze trouwens nog Nu Guinea, maar in 2021 veranderden ze hun naam. Noch zijzelf, noch hun muziek had iets met Guinea te maken. En pasten ze de schrijfwijze maar aan, in de hoop dat ze er niet op afgerekend zouden worden.

De naam is dan wel veranderd, ze spelen nog steeds afrobeat met her en der wat Zuid-Amerikaanse en andere niet-westerse invloeden. Terwijl de zangeres met zonnekroon enorme kanten vleugels uitslaat, de drummer en percussionist het geregeld opnemen tegen de blazers, toveren de bandleiders spacy wooshes en lasergeluiden uit hun synths. Staan we opeens met een been in de space disco. Het feest buiten is inmiddels veranderd in een gezellige borrel, maar binnen wordt iedereen meer en meer de show ingetrokken.

Het concert voelt als een dj set, waar alle nummers in elkaar overgemixt worden. De eerste helft klinkt als de 7”-singletjes waarmee mensen als Daphny, Antal of Floating Points hun dansvloeren kunnen laten ontvlammen, naar het einde wordt het steeds elektronischer. En toch blijft Nu Genea ook een beetje hangen op standje feestband. Allemaal keurig uitgevoerd, gezellig, maar het glijdt allemaal net zo makkelijk van je af. Die mensen buiten de tent hebben het begrepen, als ze langzaam van hun klimsels neerdalen. Het is vooral gezellige borrelmuziek.

HET MOMENT:
Even is er een gouden moment. De lucht kleurt rood bij de zonsondergang, en de band bouwt vanuit een stukje a capella een meezingmoment op, dat overgaat in de perfecte aftitelingmuziek van een vergeten jaren zeventig film.

Meer Lowlands 2022 in het dossier