Album van de Week (50): Stormzy
De kroon is zwaar, maar hij geeft hem zeker niet terug
Een maand voor Boris Johnson premier van Engeland werd liet Stormzy tienduizenden op Glastonbury uit volle borst ‘Fuck Boris’ schreeuwen. Het was zijn finest hour: als eerste zwarte Britse rapper ooit sloot hij het hoofdpodium af op het allerbelangrijkste festival van Engeland. Single ‘Vossi Bop’ was een maandje eerder uitgegroeid tot UK nummer 1, de kracht van het moment kon niemand ontgaan: Stormzy liet live op de BBC meer mensen ‘Fuck Boris’ schreeuwen dan dat er ooit op hem zouden stemmen.
Op de dag dat zijn album Heavy Is The Head uitkomt zal Stormzy met een zwaar hoofd wakker worden: Johnson vermorzelt Labour in een herverkiezing. Een hard gelag voor de vele muzikanten die zich achter Corbyn schaarden. Het laat nog maar eens zien dat de conservatieve krachten in Engeland sterker zijn dan de power die Stormzy uitstraalt. Stormzy, samen met Skepta is hij al jaren de man to beat in de Engelse rap. Hij wordt vaak aangesproken als 'stem van een jonge zwarte generatie', een titel waar hij ambivalent tegenover staat, getuige ‘The Crown’, een track over de verantwoordelijkheid die hij draagt als nummer 1 in de game. ‘Yeah cool’, zegt hij, en hij steekt zijn jointje aan.
Je wordt vanzelf 'stem van je generatie' als je succesvol bent. Ja, hij zet zich ook in voor zijn community, bijvoorbeeld door een academie voor zwarte studenten te openen. Racistisch, zeggen critici. Onzin, rapt Stormzy: ‘That’s not anti-white, it’s pro-black’. Stormzy is de zwarte Londenaar die zich ontworstelt aan de maatschappelijke achterstand waar veel leeftijdgenoten tegenaan kijken. Op zijn albumcover poseert hij met het beschermende vest met Engelse vlag dat hij droeg op Glastonbury. Ontworpen door Banksy en een verwijzing naar de vele ganggerelateerde steekincidenten onder zwarte jongeren. Het emotionele ‘Rachel’s Little Brother’ verwijst naar Stormzy’s achtergrond. ‘Lost some to the streets but we prefer to say they martyred. We had OGs and we preferred them to our fathers.’
Overigens is ‘Vossi Bop’ ook gewoon een track over een drankje en een dansje, opscheppen over het oppikken van een meisje en de facial waarmee hun date eindigt. Nogal expliciet voor een mainstream hit. In ‘Big Michael’ eert hij zichzelf, in ‘Audacity’ trapt hij jonge rappertjes van zich af die aan zijn stoelpoten zagen. Voorlopig hoeft Stormzy niet bang te zijn dat iemand hem voorbij steekt, want zijn tweede album zit solid in elkaar. Hij laat zijn techniek horen, rookt een spliff met Ed Sheeran, neemt gas terug met soulzangeres H.E.R. en spuwt ie zelfverzekerd vuur. ‘Young, black, fly, and handsome’, dat is wat ie inderdaad is. De man met de kroon die hem zwaar valt, maar die hij zeker niet terug gaat geven.’