Album van de Week (12): Karen O & Danger Mouse
Wilde haren maken plaats voor filmische elegantie
In hetzelfde jaar dat de New Yorkse gitaarband Yeah Yeah Yeahs zijn grootste hit ‘Heads Will Roll’ scoorde, maakte frontvrouw Karen O een opvallend uitstapje. Ze droeg bij aan de film Where The Wild Things Are met onder meer het lieve liedje ‘All Is Love’. Het was een soort kruising tussen Arcade Fire en Edward Sharpe met een heleboel kinderstemmen en klonk totaal anders dan de felle gitaarsongs die we van haar band kenden. Toen was het een gekke zijweg, nu voelt het als een logische stap richting het project van 2019: Lux Prima, een album met producer Danger Mouse.
De regisseur van die film over monsters onder je bed was per slot van rekening Spike Jonze, een man met oneindig veel fantasie. Toen vooral bekend als maker van kleurrijke videoclips, inmiddels een gelauwerd filmregisseur. Hij regisseerde afgelopen week Karen O en Danger Mouse bij Stephen Colbert, een spectaculaire one shot videoclip die optreden op tv naar een nieuw level tilde. Het duo speelde bij Colbert ‘Woman’, een van de meest uptempo nummers op hun album, een zelfverzekerde viering van de vrouwelijkheid met een kirrende Karen O en meerstemmige vrouwelijke backing vocalen. ‘No rest for the weak, no sleep at night. You can make it.’
Maar Lux Prima blinkt niet uit in felheid. Dat is ook niet Danger Mouse’s unique selling point. We kennen hem van Gnarls Barkley en Broken Bells, hij produceerde grote hits voor onder meer The Black Keys en Red Hot Chili Peppers. Hij staat bekend als de producer die ervaren muzikanten de weg wijst als ze de wilde haren uit hun jeugd kwijt zijn maar geen trek hebben in laffe herhalingsoefeningen. Ook op Lux Prima zijn de arrangementen filmisch en elegant, en Danger Mouse’s project Roma (2011, met Jack White, Norah Jones en filmcomponist Daniele Luppi) schiet regelmatig te binnen. Opener en titelnummer ‘Lux Prima’ zet wat dat betreft de toon als negen minuten tellende ouverture, terwijl in ’Drown’ de Franse elegantie van Air weerklinkt.
Daarmee lijkt het tijdperk Yeah Yeah Yeahs definitief achter ons liggen. Is Karen O een volwassen diva geworden? Of kunnen we over een jaar gewoon weer een uitschieter de andere kant op verwachten? Sluit niks uit, maar dompel je nu eerst onder in het sierlijke heden.