to live among wolves - (Dis)honored

Het gaat goed met de hardcorepunkers van to live among wolves. De vrij intense shows die het vijftal gaf met de Goosecore-show in café De Pompe nog vers in het geheugen werden strakker, de boodschap van de band werd bekender en de Zeeuwse scene omarmde de band steeds meer. Nu volgt de band hun ‘Living.Losing’ ep uit 2018 op met ‘(Dis)honored’.

To live among wolves houdt ook op deze ep weer het verhaal dicht bij hun hart. Waar het thema van ep ‘Living.Losing’ zich focuste op innerlijke strijd met emoties, gaat het op ‘(Dis)honored’ meer richting de buitenwereld die de hoofdpersoon in kwestie afwijst, kleineert en in een verdomhoekje steekt. De hoofdpersoon op deze ep worstelt en strijd met alle macht en die strijd barst meteen los met ‘A Serpent’s Tale’ met het scanderen van “I am nobody!”, voordat de band elf minuten lang verwoed om zich heen slaat. Goed om te horen is dat de band beter, strakker, bozer en dynamischer klinkt dan ooit. Neem de pre-chorus opbouw waarop de band het klassieke “See no evil, hear no evil, speak no evil”: een korte tijd van bezinning en een adempauze voordat het gaspedaal weer gesloopt wordt. ‘No Shepherd’ is het beste nummer van de plaat waarop de band écht laat horen wat ze in hun mars hebben en waar hun beste ideeën samenkomen. Een melodische intro, de samenzang die een goede dynamiek heeft, de band zelf die alle registers open trekt, een killer-refrein dat erom vraagt om zo hard mogelijk meegebruld te worden en de boodschap nog steeds op de voorgrond, nergens overschreeuwd de band zichzelf.

Op ‘Living.Losing’ is er een stevig fundament gebouwd voor het geluid van de band, op deze ep is de band flinke stappen vooruit aan het zetten. Alsof het verhaal van de band parallel loopt met de band zelf: ontdekken wie je bent, evolueren en er sterker uitkomen. ‘(Dis)honored’ is die fantastische klap in je bek die we nu moeten missen omdat moshpits voorlopig niet meer bestaan. En dan klinkt de ep ook nog eens stukken beter dan de eerste ep, die niet helemaal lekker gemixt was en hier en daar nogal rommelig was. Als er dan één ding jammer is, is dat de elf minuten durende ep te kort is.