Noiserockband HOWRAH vindt harmonie in dissonantie
Amsterdamse veteranen komen met knap album vol noiserock en shoegaze
Knappe evenwichtsoefening, de nieuwste plaat van noiserockgroep HOWRAH. Gitaarlijnen cirkelen nerveus om hun as als kleine draaikolkjes, schuren noisy langs elkaar heen of botsen tegen elkaar op in dissonante raamwerkjes. Maar dan wel met een wonderlijke precisie, geankerd in een pulserende ritmesectie.
Noem ze gerust veteranen, de bandleden van de Amsterdamse noiserockgroep HOWRAH. Bij elkaar opgeteld hebben ze een heel mensenleven gesleten in verschillende underground bands: de ritmesectie van de band (bassist Aico Turba, drummer Ineke Duivenvoorde) maakte gelaagde noisepop met Space Siren, nieuwe gitarist Bart Schotman heeft heel wat tijd gespendeerd in de Haagse scene en Frontman Cees van Appeldoorn bracht de jaren negentig en de zeroes door in de geliefde indierockgroep Zoppo. Van Appeldoorn: ‘Begin jaren negentig kwam er meer ruimte voor krakkemikkige muziek, lo-fi werd een heus genre. De viersporenrecorder was een gigantische ontdekking voor mij. Zo kon je ook muziek maken, je hoefde niet heel technisch te zijn in een gestroomlijnde band. Daarvoor vond ik veel inspiratie in Lou Barlow, Sebadoh en Guided By Voices. En Sonic Youth is één van mijn favoriete bands gebleven, alhoewel het veel ruiger en dissonanter is dan wat wij doen.’
Dat is een goed referentiekader voor de band. Luister maar naar de Sonic Youth-achtige riffjes in ‘Crossed Wire Worries’ (waarvan vandaag ook de videoclip uit is). ‘Een behoorlijke worsteling,’ noemt van Appeldoorn het. ‘Net zoals ‘A Made Up Sound’. Dat is een bijna symfonisch ritje van zes minuten, dus dan moet je de spanning behoorlijk lang vasthouden. Alle gitaarlijntjes en ritmes zijn ontzettend precies. Dat was een puzzel, want onze oude gitarist vertrok nét toen we bezig waren met de basis van het album. Naarmate de tijd verstreek ben ik veel alleen gaan doen. Uiteindelijk ben ik met Jan Schenk de studio ingedoken, terug naar de basis van de partijen. Maar hij confronteerde me wel met allerlei partijen die ik zelf niet eens kon spelen.’ Hij grinnikt. ‘Misschien is dat wel zijn stijl. Zo precies als ze in elkaar gevlochten zijn, daar heb ik behoorlijk wat voor moeten verzetten.’ Ondertussen staan er al een aantal data gepland waarop de band het album live debuteert: zo is er eind augstus een show in Dordrecht en 4 oktober eentje in Roodkapje in Rotterdam.
Bliss is nu uit via Subroutine.