Album van de Week (13): Waxahatchee
Alabama-folkie verwezenlijkt metaforen op prachtige nieuwe plaat
Waxahatchee, is dat een Amerikaans natuurreservaat? Nee joh – nou ja, het is eigenlijk een kreek – , maar we hebben het natuurlijk over de Amerikaanse songwriter Katie Crutchfield, een indie-folkie met een southern drawl die je direct naar haar thuisstaat Alabama transporteert. Alhoewel, indie-folkie? Op haar vijfde album duikt Waxahatchee ook diep in de Americana- en country-invloeden die je verwacht bij haar Alabama roots.
Die hoor je alleen al terug in haar verhalende vertelvorm. Af en toe zingt ze met zo’n beurs verlangen dat je haar al in het portiek zíét zitten met haar gitaar op schoot, verhalend over nostalgie en (onvervulde) verlangens. ‘If I burn out like a lightbulb / They’ll say she wasn’t meant for that life’, zingt ze in ‘Arkadelphia Road’. Of dan: ‘In my loneliness I'm locked in a room / When you see me I'm honey on a spoon’, in het wat meer upbeat ‘Can’t Do Much’, waarin ze haar prachtige zinnen om zalvende lapsteel heen wikkelt. Die teksten kunnen soms best troosteloos aanvoelen, maar het echte verdriet valt nooit in. Haar songwriting is zo liefdevol geformuleerd dat zulke mooie zinnen alleen al troostend aanvoelen. Alhoewel die berusting ook wel echt terug komt in de songwriting. Bijvoorbeeld in ‘Ruby Falls’, een prachtige indieballade, waarin ze met overgave zingt over de rare kronkels die het leven soms kan nemen.
Wat dat betreft laat ze die lucht ook terugkomen in de instrumentatie. Al die schitterende teksten komen door z’n recht door de recht-toe-recht-aan instrumentatie van het album: vrij spaarzaam en effectief, met hier en daar orgelkoordjes of een Telecaster naast het akoestische gitaargetokkel. De drums vormen overal dezelfde, stevige puls. Juist door die simpelheid laat ze haar songwriting de ruimte toe om te ademen.
En daar hebben mensen nu behoefte aan, zeker wanneer de muren van je huis op je af beginnen te komen en de vierkante meters van je stadsappartementje claustrofobisch kunnen voelen. De streamingeconomie maakt op het moment een grotere dip door dan de week na kerstmis, maar er zijn een paar thuisblijversgenres die het extra goed doen nu. Reken maar dat zo’n Waxahatcheeplaat daaronder valt. Folkies, kom maar op met al die prachtige platen. Het ziet er naar uit dat we jullie nog wel even nodig gaan hebben.