BKS23: The Cool Greenhouse zet de moppentap wagenwijd open

Ben je al murw geslagen door de gigantische hoeveelheid Britse post-punksensaties die zich iedere zomer aandienen? Bands die volop refereren naar Gang of Four en The Fall, hoekige gitaren koppelen aan droogkomische vertellingen over het VK? In principe is The Cool Greenhouse is ook zo'n Britse post-punkband – eentje met humor bovendien! –, maar wel eentje die het mand-principe toepast op hun hoekige tunes. Uitgebreide refreinen? MAND. Brein-infiltrerende hooks? MAND. Wat dacht je van-MAND! MAND! Wat overblijft: liedjes van niet meer dan twee of drie akkoorden, vaak zonder refreinen, gestript tot hun kale essentie. Ja, in die zin doet The Cool Greenhouse zelfs een beetje denken aan de Rotterdammers van Lewsberg, een band die ook grossiert in eenvoud. 

Daar zit ook meteen het contrast, want waar Lewsbergfrontman Arie altijd stoïcijns blijft, speelt The Cool Greenhouse hun humoristische liedjes vol speels levensplezier. Hoor maar eens hoe de toetsenist in Cardboard Man – nog zo'n twee-akkoordenliedje – lukraak pling-plong met vlakke hand op z'n toetsen ramt, zo tien toetsen tegelijkertijd indrukt. Speelt frontman Tom Greenhouse het grootste deel van de show nog op de gitaar, dan drukt-ie die hoppakee aan het einde van de show in de handen van z'n toetsenist, om het microfoonstatief met beide handen vast te grijpen, over het podium te springen met karatekicks en z'n vocalen nog wat vrolijker door de microfoon te blaffen. 

Hij is een heerlijke spraakwaterval die z'n grapjes laat vloeien alsof ie net een moppentap wijd open heeft gezet. Zijn liedjes zitten vol droogkomische humor over incels die hun dagen slijten op internetfora en conspiracy theorists die in ufos geloven. Maar als je goed luistert, zitten er ook echte zorgen in over de staat van de wereld en de fuckers die het voor anderen verpesten. 

HET MOMENT
Dat is in elk geval niet hun enige semi-hitje 'Alexa', want die spelen ze niet eens. Het is het moment dat Tom vraagt wat we vonden van de gitaarsolo, en je je afvraagt wat het woord 'gitaarsolo' precies betekent voor een band die liedjes schrijft van maar een paar akkoorden.