PP25: The Academic oogt al vermoeid in minuut één

Het succes van een debuutalbum doortrekken is een kunst op zich - iets wat ook de Ierse jongens van The Academic inmiddels aan den lijve hebben ondervonden. In 2018 scoorden ze een bescheiden indiehit met het catchy 'Bear Claws' en leek de toekomst hen toe te lachen: meezingbare poprock, radio-vriendelijk tot op het bot, klaar om elk zomerfestival plat te spelen. De verwachtingen lagen hoog, maar het vuur doofde sneller dan gehoopt. Hun tweede plaat Sitting Pretty waaide geruisloos voorbij en onlangs werd hun Europese tour nog uitgesteld om zich volledig op album drie te storten

Inmiddels zijn de jongens volwassen mannen geworden. De wodka Red Bulls hebben plaatsgemaakt voor groene thee, gaven ze een tijdje terug aan. Maar of het nou komt omdat ze gisteren toch te diep in het glas hebben gekeken of door de hitte in de tent: het viertal oogt wat bleekjes, alsof de motor nog warm moet draaien. Dat frontman Craig Fitzgerald een muts draagt, helpt natuurlijk ook niet bij deze temperaturen. Je hoopt dat op het moment dat die beanie verdwijnt, de energie verschijnt. Maar helaas: het enige dat toeneemt is de zang die er steeds vaker naast lijkt te zitten naarmate de set vordert.

Nummers als ‘Acting My Age’ en oudje ‘Thought I Told You’ weten op momenten best te overtuigen, vooral dankzij de muzikale inbreng van broers Matthew en Stephen op gitaar en bas. De zomerse, catchy riffs en af en toe een geslaagde gitaarsolo tillen de songs omhoog. Jammer genoeg trekt de matige zang elk nummer onherroepelijk weer omlaag. Natuurlijk worden hitjes als 'Mixtape 2003' en 'Bear Claws' bewaard voor het slot, maar zelfs die kunnen de boel niet meer redden.

Het moment: 
Vlak voor aanvang ligt een jonge bezoeker languit op de vloer te slapen. Ze wordt net op tijd wakker om het optreden mee te maken, maar eerlijk is eerlijk: ze had net zo goed verder kunnen dromen.

Kijk het optreden HIER terug.