Finsternisverandering

Wouter Mol is een ervaren muzikant: hij is de frontman van het organisch-elektronische inneruu, daarvoor van Out of Skin en nog daarvoor van een trio dat Wouter Mol heette. De overeenkomst in vorm tussen die drie acts? De teksten waren, voor zover er gesproken woorden in zaten, steeds in het Engels. Toen Wouter zich echter realiseerde dat klanken als ‘uu’ en ‘rrr’ die hij in Scandinavische muziek zo mooi vindt ook in het Nederlands voorkomen, begon hij ook te zingen in zijn moedertaal. 

Zijn Nederlandstalige solodebuut ‘om, om’ is een nummer voor een verstilde, duistere Kerst. De setting: de hoofdpersoon loopt door een decemberbos dat steeds donkerder wordt, tot hij geen hand voor ogen meer ziet. Gelukkig loopt het hier beter af dan in de Romantische klassieker Le Grand Meaulnes, waar de hoofdpersoon aan het einde van het boek hopeloos alleen en verdwaald in het duister staat. Het omdividu keert zich namelijk naar binnen, en eindigt het nummer met: “Zie m’n licht aan / Gaan.” Gelukkig is dit “licht” geen eenduidige allegorie, maar kan iedere luisteraar hier zelf betekenis aan geven, bijvoorbeeld zelfkennis, zelfredzaamheid, innerlijke harmonie… Zou deze verandering ook voor anderen waar te nemen zijn?

De muzikale vorm van ‘om, om’ is trouwens absoluut niet duister, maar wordt juist erg harmonieus en kopstem gezongen. Af en toe begeleidt Wouter zichzelf als tweede stem. Licht dissonante, subtiele synthesizers vormen de achtergrond. Een lieflijk snaarinstrument speelt op het ritme van regendruppels. De lange outro bestaat uit regelmatige elektronische bliepjes die rustgevend klinken.