Album van de Week (36): Whitney
Amerikaanse softrockers kondigen de herfst aan met een gloedvolle glans
Het duurt nog twee volle weken voor de zomer voorbij is, maar het tweede studioalbum van Whitney, Forever Turned Around, voelt alsof het geschreven is met de herfst in het vizier. Met zijn warme blazers en zalvende falsetzang heeft Whitney’s softrock een bepaalde loomheid, alsof je ogen langzaam dichtvallen voor de winterslaap invalt.
Die falsetzang, hè. Vergelijkingen met vroege Bon Iver liggen op de loer, ook vanwege de vleugen tokkelfolk waarmee de plaat doorspekt is. En natuurlijk de thema’s van de plaat. Forever Turned Around is, net zoals de vorige Whitney-plaat, eentje waarin liefde en gemis op de voorgrond treden. Maar in tegenstelling tot Bon Iver kent Whitney berusting, blijkt wanneer Ehrlich op ‘Giving Up’ boven fonkelende countrysoul uit zingt: ‘Waiting for the morning sun / Are you coming home, my love? / Tears are falling one by one / I can feel you giving up.’
Dat contrast tussen die nostalgische teksten met een traantje en de rustgevende instrumentatie is een constante. ‘Used To Be Lonely’, met zijn country-piano, blazers en in de achtergrond weggestopte gitaargepluk is een al even kalmerende tune over verlatingsangst, op ‘Valleys (My Love)’ zwellen de blazers nét even wat euforischer terwijl Ehrlich zingt over geliefden die uit elkaar gedreven zijn. Juist ook het jazzy ‘Rhodondendron’ valt daarin op, misschien juist vanwege het gebrek aan vocalen. De swingende, onverstoorbare groove van dat nummer voelt als een analogie voor de rest van het album: met Forever Turned Around heeft Whitney een bepaalde, onverstoorbare groove gevonden, waarin verdriet geen zwelgmateriaal is, maar eerder gewoon een mood die indaalt op het moment dat de seizoenswisseling aanbreekt.
Dat is ook het gevaar van dit album: de onverstoorbare rust ervan. Zelden eist Whitney echt de aanacht op. Speel het een stuk of wat keer achter elkaar af, en het album treedt langzaam terug naar de achtergrond. Daar wacht Whitney tot de luisteraar zich in de plaat wikkelt, nu de nazomergloed nog een lichte warmte uitstraalt en de straffe winter zover weg lijkt.
Meer van onze favoriete nieuwe releases vind je op de Luisterpaal.