Jonny Nash: ‘Zelf luister ik eigenlijk nauwelijks naar ambient’

De Schotse Jonny Nash maakt schitterende ambient. Soms solo, soms in samenwerkingsverbanden. Zo zit hij samen met Young Marco en Gigi Masin in Gaussian Curve, en heeft hij vandaag wederom een nieuwe samenwerking uitgebracht met de Amerikaanse Suzanne Kraft.

Een muzikaal idee waar Suzanne Kraft je mee verraste:
Jonny Nash & Suzanne Kraft - Guilt Of Fear
‘Een wederkerend thema op deze plaat is de manier waarop Diego het orgel gebruikte. De eerste keer dat Diego erop speelde liep hij de studio in, ging zitten en begon te spelen, en we klikten meteen op record. Het gebrek aan ervaring en die naïviteit gaf hele interessante resultating. Door de verschillende pijpen en klanken te manipuleren heeft het orgel iets fragiels op dit album. Alsof het een long is die naar adem snakt. Het is heel menselijk. Deze track is daar een goed voorbeeld van.’

Een ambient track die je vaak draait:
Abul Mogard - Half Light Of Dawn
‘Zelf luister ik om heel eerlijk te zijn nauwelijks naar ambient. Ik geniet wel heel erg van het werk van Abul Mogard. Hij is een meester van frequentie en een fantastische sculptor of sound. Je hoofd moet er wel bij zijn wanneer je naar deze track luistert, want het kan heel intens zijn. Als ik het luister stel ik me gigantische, uitgestrekte landschappen voor. Het is fantastisch wanneer je buiten loopt en een stil moment voor jezelf hebt. Dan raakt het me heel erg.’

Een artiest met wie je wil samenwerken:
Tarawangsawelas - Sekalipun
‘Ik werk nu samen met de Indonesische muzikant Teguh Permana. Dat wilde ik al heel lang. Ik leerde hem kennen doordat een vriend van me, die in Gabber Modus Operandi zit, zijn werk aanraadde. Teguh komt uit Jogyakarta en hij bespeelt de tarawangsa, een Sudanees instrument met twee snaren. Hij en zijn partner hebben een fantastische plaat uitgebracht op Morphine in 2017, die Wanci heet. Dit is een nummer ervan.

Een track die je aan Japan doet denken:
B.W.H. - Stop
‘Ik woonde in Japan rond 2000. Het was een spannende tijd waarin dj’s en de meer experimentele/noise bands zoals The Boredoms aan elkaar gelinkt waren. Ik DJ’de destijds veel met twee vrienden, Chee Shimizu en Dr Nishimura. De muziek was erg anders dan wat ik nu maak. We draaiden elektronische disco in een collectief dat ‘Discossession’ heette. Er waren een paar feestanthems, maar ik denk vooral aan dit nummer.’

Iets dat men niet zo snel bij jou zou verwachten:
Earthless - Uluru Rock
‘Ik ben een grote fan van de band Earthless en probeer ze zo vaak mogelijk live te zien. Het is moeilijk om hun klank en energie te vangen, maar deze track komt het dichtstbij.’