ESNS20: Personal Trainer wordt personal favourite

Personal Trainer is twee nummers onderweg en het is helemaal aan. De band moet weken geleden al hebben gegrijnsd toen het tijdslot binnenkwam: kwart voor twee ’s nachts. Als de roes in de hoofden zit en de alcohol over de vloer is verspreid. Daar is geen voorzichtig begin nodig. Personal Trainer staat meteen achtkoppig op het podium met overwinningszin.

Hoe ziet die overwinning eruit?
Als een bungelende Willem Smit. Hij is de spil van het gezelschap, dat verder draait om het aanwaaien van andere bandleden uit de indierockscene. Smit draagt het shirt van zijn eigen band Canshaker Pi. De bewegingen die hij maakt hangen tussen het aapmens uit The Square en de aangeschoten gast op straat die telkens lijkt om te vallen. Het maakt het als tweede gespeelde ‘The Lazer’ nog zwieriger, en het nummer heeft al zo’n aangenaam pubrockgehalte. Daar is de pit al.

Maar met z’n achten dus?
Het werkt natuurlijk aanstekelijk, acht mensen die het vanaf seconde één naar hun zin hebben op het podium. De indierock heeft de nonchalance van de vroege Pavement, maar ook een uitbundigheid die wordt benadrukt door de vele percussionele instrumenten. Die dynamiek blijft ook in de lucht hangen bij het rustiger werk. Achter elke klank zit beweging en energie. Natuurlijk is de vrijblijvendheid de charme van deze band. Maar als het nummers als ‘The Industry’ en ‘The Lazer’ oplevert en een uitzinnig concert als dit, is het ook iets wat blijvende aandacht verdient. Het werkt gewoon. Je kent het moment bij concerten dat het hoofdprogramma net euforischer het slotnummer speelt met de bandleden van het voorprogramma erbij. Precies dat is Personal Trainer, maar dan de hele tijd.

Meer over Eurosonic Noorderslag in ons dossier.