BKS22: Onderkoelde EMY komt op alle vlakken nog te vroeg

‘The Secret’ op Best Kept Secret doet haar naam eer aan: niet alleen is het kleine podium in de oksel van het festivalterrein makkelijk voorbij te lopen; ook de opener zelf komt als een verrassing. Staan in het boekje nog voor dit tijdstip de indiepoppers van Giant Rooks, het podium wordt betreden door EMY. EMY Wie? Site noch het boekje maken melding van de Belgische zangeres. Dat heeft te maken met geschuif na een last-minute afmelding van Faye Webster waardoor Emy Kaboré en co. pas gisteren (!) gecharterd werden om dat gat te vullen.

Dat doet het vijftal met onderkoelde neo-soul waarbij voornamelijk de Billie Eilish-achtige stem van Emy direct opvalt. Er zit een zekere onwennigheid in alles; van de verlegen ‘thank you’s’ tot de liedjes die klaar lijken te zijn en dan nog even door gaan. Ook de ontstemde gitaar van Brian Bogaert kan rekenen op bedenkelijke gezichten, zelfs bij Bogaert zelf terwijl je met zijn dikke zonnebril niet eens zijn gezichtsuitdrukking zou kunnen lezen. Direct na een piano-en-zang-nummer grijpt hij het moment om zijn instrument snel te stemmen en bewijst en passent uitstekend te kunnen soleren in de wat ‘heftigere’ nummers.

Maar dat soort momenten zijn, even op z’n Engels, far and in between. Het kabbelende karakter van de set doet bij tijd en wijlen denken aan James Blake, maar waar hij in alle eenvoud met zijn sound kan overrompelen, kampt EMY met een lichtvoetigheid die als festivalopener nog wat misplaatst voelt. Daar kan de band weinig aan doen, maar met te weinig onderscheidende elementen is het moeilijk voor te stellen dat er met deze show veel zieltjes zijn gewonnen.

Volg onze verslaggeving via het BKS-dossier.